Ότι θα μετέτρεπαν το λειτούργημα του κτηνιάτρου σε γραμματειακή απασχόληση το είχαμε αντιληφθεί από την αρχή. Οι υποχρεωτικές μαντικές ικανότητες που απαιτούν από τους κτηνιάτρους όμως μας είχαν ξεφύγει… Είναι λίγος ο καιρός που οι κτηνίατροι ήρθαν σε επαφή με τη νέα Διαδικτυακή Ηλεκτρονική Βάση-αποτέλεσμα του «φιλοζωικού» νόμου Ν. 4830/2021 (ΦΕΚ A 169 - 18.09.2021), και άρχισαν να αντιλαμβάνονται την ελεγκτική μανία που διακατέχει την κυβέρνηση και την τάση της να πασάρει το ελεγκτικό μπαλάκι σε ιδιώτες επαγγελματίες. Οι κτηνίατροι συνειδητοποίησαν αυτό που φωνάζουμε από την αρχή, ότι δηλαδή για να κάνουν μια απλή κτηνιατρική πράξη θα πρέπει πρώτα να ελέγχουν και να καταχωρίζουν ένα σωρό πληροφορίες για κάθε ζώο αλλά και για τον κηδεμόνα του. Το γραφειοκρατικό σκέλος κάθε κτηνιατρικής πράξης θα είναι πλέον πολύ πιο χρονοβόρο από το κτηνιατρικό. Αν οι κτηνίατροι δεν συμβιβαστούν με τις νέες απαιτήσεις, τα πρόστιμα θα πέφτουν βροχή για τους ίδιους αλλά και για εμάς. Ναι μεν για τους κτηνιάτρους είναι ένας μεγάλος γραφειοκρατικός μπελάς και μια αλλοίωση της φύσης του επαγγέλματος (από τον τομέα της υγείας προς αυτόν του ελέγχου και της αστυνόμευσης) αλλά η οικονομική επιβάρυνση προφανώς θα βαρύνει -όπως πάντα- εμάς τους κηδεμόνες καθώς οι κτηνίατροι, προφανώς, θα αναγκαστούν να αναπροσαρμόσουν τις αμοιβές τους στη νέα πραγματικότητα.   Ο πιο περιζήτητος κτηνίατρος στην Ελλάδα… θα είναι πλέον ο «τυπικός και επιμελής γραφιάς». Γιατί αυτό είναι τόσο σημαντικό; Αν ένας κτηνίατρος αμελήσει να καταχωρίσει κάποια υποχρεωτική πράξη για ένα δεσποζόμενο ζώο, για παράδειγμα το  υποχρεωτικό (μόνο στην Ελλάδα*) ετήσιο αντιλυσσικό εμβόλιο, θα μας έρχεται αυτοματοποιημένο το πρόστιμο 1.000 ευρώ στο σπίτι.   Στο θέμα μας... Δεν θέλω όμως να ξεφύγω από το θέμα -αν και παραδέχομαι πως είναι πολλοί οι πειρασμοί. Το θέμα που σας υποσχέθηκα είναι οι μαντικές δεξιότητες που απαιτούνται πλέον από τους κτηνιάτρους. Τους είναι απαραίτητες για να πουν, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ένα θηλυκό ζώο είναι ήδη στειρωμένο. Διαφορετικά, ποιος σοβαρός κτηνίατρος (έχων σώας τας φρένας, και χωρίς αποδεδειγμένες μαντικές ικανότητες) θα τολμήσει, βασιζόμενος στη μνήμη του ή στη δήλωση των κηδεμόνων, να συμπληρώσει στην επίσημη ηλεκτρονική βάση το νέο πεδίο «στειρωμένο» για ένα ζώο που δεν στείρωσε ο ίδιος πρόσφατα; Καθώς το πρόστιμο που προβλέπεται για την αναληθή καταχώρηση κτηνιάτρου περί στείρωσης του ζώου συντροφιάς στο ΕΜΖΣ ανέρχεται στα 10.000 ευρώ, απαντώ με βεβαιότητα: ο Κανένας. Ο νομοθέτης μόνο απαιτεί, αλλά ξεχνάει να προβλέψει τι γίνεται για τις χιλιάδες περιπτώσεις θηλυκών ζώων που έχουν ήδη στειρωθεί. Πώς και από ποιον θα συμπληρωθεί το πεδίο «στειρωμένο» για τα ζώα αυτά; Περιμένουμε από τους φωστήρες που συνέταξαν το συγκεκριμένο νόμο να μας το απαντήσουν με μια ακόμα διορθωτική εγκύκλιο… Το πρώτο πράμα που θα σκεφτούν, είμαι σίγουρη, θα είναι να απαιτήσουν υπέρηχο για τα ήδη στειρωμένα ζώα (τιμωρώντας με αυτόν τον τρόπο τους υπεύθυνους ιδιοκτήτες που έχουν φροντίσει να στειρώσουν και να καταχωρίσουν ηλεκτρονικά τα ζώα τους πριν γίνει υποχρεωτικό -ποιος αλήθεια θα τον πλήρωνε;). Και για να τους προλάβω… (επειδή είναι πάλι πιθανό να ξεχάσουν να ρωτήσουν κτηνίατρο)… ο υπέρηχος ΔΕΝ μπορεί να πει με βεβαιότητα αν ένα θηλυκό ζώο είναι στειρωμένο. Ο μόνος επιστημονικά τεκμηριωμένος τρόπος να αποδειχτεί ότι ένα θηλυκό ζώο είναι στειρωμένο είναι να υποβληθεί το ζώο σε μια νέα χειρουργική επέμβαση. Ο νομοθέτης είναι υποχρεωμένος τώρα να εξαιρέσει όλες τις ενήλικες θηλυκές σκύλες και γάτες από το μέτρο της υποχρεωτικής στείρωσης.   Όσο για τα αρσενικά στειρωμένα ζώα… Έμαθα πρόσφατα ότι κτηνίατρος αρνήθηκε να δηλώσει ως στειρωμένο στην ηλεκτρονική βάση αρσενικό ζώο. Και καλά έκανε, διότι ενώ στα αρσενικά η στείρωση μπορεί να διαπιστωθεί εύκολα με ψηλάφηση, πώς θα αποκλειστεί η περίπτωση  το ζώο να πάσχει από κρυψορχία;   Και όλο αυτό το μπέρδεμα ξεκινά από τη στρεβλωμένη προσέγγιση του «πονάει δόντι, βγάλει δόντι». Δεν είναι απαραίτητη η υποχρεωτική στείρωση των δεσποζόμενων ζώων για να μην γεννάνε. Θα μπορούσε ο νομοθέτης να προβλέψει κίνητρα για να στειρώσουμε τα ζώα μας και βαρύτατες κυρώσεις σε περίπτωση που ένα δεσποζόμενο ζώο γεννήσει. Αλλά θέλανε αλλιώς.     * Στις άλλες -ακόμα και ευρωπαϊκές- χώρες το εν ισχύ (όχι ετήσιο απαραίτητα) αντιλυσσικό εμβόλιο είναι υποχρεωτικό ΜΟΝΟ για τα ταξίδια εκτός συνόρων της χώρας.

Τρυφερό, ευγενικό , πιστό, πνευματώδες και με άποψη, αφοσιωμένο στην οικογένεια και ευγενικό με τα παιδιά, το Chesapeake Βay λατρεύει να κάνει τα πάντα μαζί με τους ανθρώπους του -από το να πάει μια βόλτα για καφέ μαζί σου μέχρι να σε ακολουθήσει στην πεζοπορία ή στο κολύμπι στη θάλασσα. Ξεχωρίζει για την εργατικότητά του και για την ανάγκη που νιώθει να σε ικανοποιήσει. Θα σε κοιτάει πάντα βαθιά μέσα στα ματιά.   Ιστορικά Στοιχεία Τα Chesapeake Βay Retrievers αναφέρονται, συχνά, και ως Chessies.  Έχουν καταγωγή από το Chesapeake Bay, στη πολιτεία Maryland της Αμερικής, και ανήκουν στην κατηγορία των Ριτρίβερ (θηραματοφόρων), η οποία περιλαμβάνει συνολικά έξι φυλές σκύλων που προορίζονται για κυνήγι και επαναφορά θηράματος: τα πιο ευρέως διαδεδομένα Λαμπραντόρ και τα Γκόλντεν Ριτρίβερ, καθώς και τα πιο άγνωστα στη χώρα μας Curly-coated Retriever, Nova Scotia Duck Tolling Retriever, Flat-coated Retriever. Στην περιοχή του Chesapeake Bay επικρατούν πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες. Για την ακρίβεια, ο χειμώνας είναι βαρύς, με παγετό που διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι και την Άνοιξη. Η περιοχή αποτελεί παράδεισο για το κυνήγι πάπιας και το σίγουρο είναι ότι οι κυνηγοί του κόλπου είχαν μεγάλη ανάγκη από έναν σκύλο ικανό να τους βοηθήσει στις πολύ απαιτητικές συνθήκες αυτής της ιδιόμορφης, από γεωγραφικής άποψης, περιοχής. Υπάρχουν πολλές θεωρίες για τη δημιουργία της φυλής. Μια από αυτές αναφέρει ότι όταν το 1807 ναυάγησε στην περιοχή ένα βρετανικό πλοίο, το πλήρωμά του διασώθηκε από ένα αμερικανικό πλοίο. Στο ναυαγισμένο πλοίο λέγεται πως επέβαιναν και δύο κουτάβια Νέας Γης (Newfoulands) -ένα θηλυκό και ένα αρσενικό -τα οποία επίσης σώθηκαν.  Αυτά τα δύο κουτάβια θεωρούνται οι πρόγονοι της φυλής. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ζευγάρωσαν μεταξύ τους αλλά, κατά πάσα πιθανότητα, η αναπαραγωγή τους έγινε σε διασταύρωση με Irish Water Spaniels, όπως και με διάφορα τοπικά Λαγωνικά (Hounds) καθώς και Ριτρίβερ άγνωστης προέλευσης. Με το πέρασμα του χρόνου τα Chesapeake Bay εξελίχθηκαν σε μια φυλή ανθεκτική και ικανή να ανταπεξέλθει στις δύσκολες γεωγραφικές και καιρικές απαιτήσεις του κυνηγιού της περιοχής.  Υπάρχουν καταγραφές για Chesapeake που έκαναν έως και 300 επαναφορές μέσα σε μια μέρα! Είτε αυτό είναι αλήθεια είτε άπλα μια υπερβολή των κυνηγών της περιοχής, ένα είναι σίγουρο: ότι το Chessie είναι ένας αξιόπιστος και ακούραστος συνοδοιπόρος. Το 1864 έγινε ο επίσημος σκύλος της περιοχής Μέριλαντ. Το 1878 στην Αμερική άρχισε η προσπάθεια καταγραφής των φυλών σκύλου. Το άγνωστο στην Ελλάδα Chessie ήταν μια από τις μόλις εννέα που εγγράφηκαν, και η πρώτη από όλες τις φυλές Ριτρίβερ που αναγνωρίστηκε, το 1884, με τη δημιουργία του Αμερικανικού Κυνολογικού Ομίλου, όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Προσωπικότητα Είναι ανθρωποκεντρικοί σκύλοι και έχουν ανάγκη την οικογένεια τους και τη συντροφικότητα. Απολαμβάνουν να κοιμούνται στα πόδια σου και θα’ ναι πάντα εκεί να σου χαμογελάσουν. Είναι αθλητικά, όπως και όλα τα ριτριβερ, και πολύ έξυπνα , πιστά και με μεγάλη θέληση να δουλέψουν και να βοηθήσουν τον άνθρωπό τους. Έχουν άποψη για τα πράγματα αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ ευαίσθητα. Είναι ένας πολύ ιδιαίτερος σκύλος, από όλες τις απόψεις. Τα Chesapeake δεν είναι μόνον σκύλοι κυνηγιού. Λόγω της ευγενικής τους φύσης και της μεγάλης τους ανάγκης να δουλέψουν για τον άνθρωπό τους, έχουν χρησιμοποιηθεί ως σκύλοι θεραπείας και έρευνας και διάσωσης, αλλά και ως αστυνομικοί σκύλοι. Μπορούν να κάνουν σχεδόν τα πάντα.. αλλά έχουν μεγάλη αδυναμία στο νερό. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι προτιμούν να κολυμπάνε πάρα να περπατάνε. Λατρεύουν τη θάλασσα (όσο παγωμένη κι αν είναι) και μπορούν να περάσουν άπειρες ώρες μέσα σε αυτή... Μορφολογία Έχουν σγουρό, διπλό, ζεστό και αδιάβροχο τρίχωμα που τα προστατεύει από τις δύσκολες καιρικές συνθήκες. Δεν «κρατάει» το νερό, όπως συμβαίνει και με το φτέρωμα της πάπιας. Με ένα τίναγμα μετά από μια βουτιά το τρίχωμα έχει σχεδόν στεγνώσει. Το μεγάλο στήθος τους και τα βαρελοειδή πλευρά τους είναι ικανά να σπάνε τον πάγο που παραμένει πολλούς μήνες στον κόλπο του Chesapeake. Τα δυνατά πίσω πόδια τούς δίνουν δύναμη για ώθηση και για κολύμπι μέσα στο νερό. Τίποτα δεν τα εμποδίζει από το να βουτήξουν στη πιο κρύα λίμνη. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών τους έχουν μεγάλες μεμβράνες, που λειτουργούν στο κολύμπι σαν βατραχοπέδιλα. Είναι σκύλοι μεγάλου μεγέθους, με ύψος 58 έως 66 εκατοστά στα αρσενικά και 53 έως 61 εκατοστά στα θηλυκά. Τα χρώματά τους εναρμονίζονται με το περιβάλλον στο οποίο κυνηγούν: είναι από ξανθό σταχιού (deadgrass) μέχρι πολύ σκούρο καφέ. Το άσπρο και το μαύρο δεν είναι αποδεκτά στη φυλή. Το προσδόκιμο ζωής είναι στα 13-14 χρόνια. Τα μάτια τους έχουν χρώμα κίτρινο – κεχριμπαρένιο.   Περιποίηση – υγεία Είναι μια φυλή που δεν χρειάζεται πολύ χρόνο για την περιποίησή της. Ένα χτένισμα, μία με δύο φορές την εβδομάδα είναι αρκετό για να κρατήσει το τρίχωμά τους σε καλή κατάσταση. Στα Chessie απαντάμε λίγες κληρονομικές γενετικές παθήσεις, όπως δυσπλασία αγκώνων και ισχίων, DM (εκφυλιστική μυελοπάθεια) και PRA (προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς), που με τον κατάλληλο έλεγχο και την επιλεκτική εκτροφή, μπορούν να εξαλειφθούν.

Η Μαρία Καψάλη είναι συμπεριφεριολόγος ζώων, υδροθεραπεύτρια σκύλων και εκτροφέας της φυλής Chesapeake Bay Retriever. Έχει σπουδάσει «Animal Behaviour & Welfare» στην Οξφόρδη και «Hydrotherapy of small animals» στο Greyfiars Rehabilitation and Hydrotherapy Centre. Είναι ερασιτέχνης εκτροφέας της φυλής Chesapeake Bay Retrievers με επωνυμία εκτροφείου «Cinnamonscent», από το 2005 και ασχολείται με τον χειρισμό σκύλων σε εκθέσεις μορφολογίας από το 2002. Επιπλέον έχει ασχοληθεί ενεργά με τον εθελοντισμό σε καταφύγια ζώων σε Ελλάδα και εξωτερικό. Πιστεύει ακράδαντα ότι «αν μάθεις να μεγαλώνεις σωστά έναν σκύλο από την πρώτη μέρα, δεν θα αντιμετωπίσεις προβληματική συμπεριφορά». Όραμα και στόχος της ,η σωστή ενημέρωση του κοινού για την επιλογή και την ανατροφή ενός σκύλου, η πρόληψη των προβλημάτων συμπεριφοράς, η ευζωία των ζώων και η επιλεκτική εκτροφή των Chesapeake Bay Retriever με σκοπό τη διατήρηση της φυλής. Επικοινωνία Τηλ: 6972812088 Email: cinnamonscent@gmail.com Fb: https://www.facebook.com/maria.kapsali.92, https://www.facebook.com/CinnamonScentChesapeakes

"Είναι σίγουρο ότι ο πακτωλός χρημάτων που τον συνοδεύει δεν αφορά καθόλου στα ίδια τα ζώα και ούτε ποτέ θα φτάσει σε αυτά."   Εξηγεί η Ντίνα Μπελτέκου, πρόεδρος του Συνδέσμου Κτηνιάτρων Μικρών Ζώων Ν.Αττικής: "Κανένας ορθός νους, αλλά και κανένας απλός νους, δεν μπορεί να κατανοήσει γιατί ένα νομοσχέδιο, που αφορά στην ευζωία, στην υγεία των ζώων, των ανθρώπων και του περιβάλλοντος, επιμένει να ψηφιστεί και διαφημίζεται τόσο, όταν: κανένα κενό δεν συμπληρώνει. σύσσωμη η επιστημονική, η επαγγελματική και η ζωοφιλική κοινότητα έχει απολύτως αντίθετη γνώμη. Κανένας νους δεν γίνεται να κατανοήσει, ποια αλαζονική συμπεριφορά επιβάλλει να αγνοηθούν φορείς με ενδιαφέρον αλλά και εμπειρία πολύπλευρη και πολυετή, όταν δεκάδες κείμενα θέσεων, αντιπαραθέσεων, τεκμηρίωσης και προσπαθειών κατέληξαν μάλλον σε κάδους απορριμμάτων σε μια προσχηματική διαβούλευση. Είναι δύσκολο, κάτω από αυτές τις συνθήκες, να πιστέψει κανείς, όσο καλή προαίρεση και αν έχει, ότι το ενδιαφέρον ενός αναίτιου σχεδίου νόμου για “την προστασία των ζώων” έχει σκοπό τα ίδια τα ζώα. Είναι σαφές, ακόμα και σε όσους δεν ήταν ορατό από την αρχή, ότι η ζωοφιλία είναι το πρόσχημα. Ποιος ακριβώς είναι ο πραγματικός σκοπός μένει να φανεί σύντομα. Είναι σίγουρο όμως, ότι ο πακτωλός χρημάτων που απαιτούνται και θα διατεθούν σε κατασκευαστικά έργα (καταφύγια, κ.λ.π.) ή σε βιολογικά εργαστήρια DNA, δεν αφορούν καθόλου στα ίδια τα ζώα και ούτε ποτέ θα φτάσουν σε αυτά. Τα ιατρεία-κλινικές σε όλη την Ελλάδα, με την συντονισμένη αρωγή των ζωόφιλων και την οικονομική υποστήριξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι ικανά να αντιμετωπίσουν το θέμα των αδέσποτων μικρών ζώων. Εκεί και μόνο εκεί, θα έστρεφε το ενδιαφέρον του, όποιος θα ήθελε να φέρει πραγματικά και όχι πλασματικά αποτελέσματα. Όσο για το ότι, ο ΕΦΑΓΥΖΣ (Εργαστήριο Φύλαξης και Ανάλυσης Γενετικού Υλικού Ζώων Συντροφιάς), θα λάβει εφάπαξ επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό 2.000.000€, δεν υπάρχουν λόγια. Παραθέτω μόνο από την Εφ.Συν. το παρακάτω απόσπασμα: ‘...η IBM Γερμανίας ανακάλυψε τη ρατσιστική απογραφή πληθυσμού που δεν κατέγραφε μόνο τη θρησκεία αλλά την πορεία του αίματος των ανθρώπων, ξεκινώντας από γενιές του παρελθόντος. Αυτός ήταν ο πόθος των ναζί. Όχι μονάχα να απαριθμήσουν τους Εβραίους αλλά και να τους ταυτοποιήσουν.” Εν ολίγοις, πέρα από τις ανεπάρκειες, τις παραβιάσεις επιστημονικών δεδομένων, ατομικών δικαιωμάτων και την γραφειοκρατία που επιβάλλει, το ίδιο το νομοσχέδιο είναι επικίνδυνο για την ευζωία και την υγεία ζώων, ανθρώπων. Είναι τόσο τραγικά επίκαιρο αυτό που περιέγραφε ο Walter Benjamin ότι, όταν οι κυβερνήτες συνεδριάζουν στα γραφεία τους συζητώντας για την ειρήνη, στα υπόγεια προετοιμάζουν τον επόμενο πόλεμο."   Διαβάστε επίσης Να αποσυρθεί ο νόμος για τα ζώα συντροφιάς ζητά η Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία

Στήθηκε με αφορμή τα ζώα, που όμως τελικά οι ρυθμίσεις του τα αφήνουν απροστάτευτα.  Οι μόνοι που δεν ζητούν την απόσυρση του νόμου είναι οι κουταβέμποροι, μεγαλοεισαγωγείς και εκτροφείς. Μάλιστα αποσύρθηκε η απαγόρευση πώλησης από petshops που είχε πολυδιαφημιστεί... Ακολουθεί η τοποθέτηση της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας στην ακρόαση φορέων της Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών «Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα 'ΆΡΓΟΣ'»   "Το νομοσχέδιο δεν έχει σχέση με σύγχρονη νομοθεσία προστασίας των ζώων.  Ούτε σε σκοπό, ούτε σε πνεύμα, ούτε σε περιεχόμενο . Αγνοήθηκαν όχι μόνο οι στοιχειώδεις κατευθυντήριες γραμμές των σύγχρονων πλαισίων προστασίας των ζώων, αλλά και οι αρχές καλής νομοθέτησης του ελληνικού δικαίου. Από το αρχικό προσχέδιο που είδαμε, ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑΜΕ τον Πρωθυπουργό ότι το κείμενο είναι σε εντελώς λάθος βάση και δεν επιδέχεται διόρθωση. Και προτείναμε ξένο μοντέλο νομοθεσίας, το οποίο και μεταφράσαμε.  Οι επόμενες εκδοχές του νομοσχεδίου συνέχισαν στην ίδια λάθος βάση. Στη διαβούλευση, φάνηκε καθαρά ότι δεν είχαμε να κάνουμε με νομοσχέδιο για την προστασία των ζώων συντροφιάς, αλλά με επιχειρησιακό σχέδιο χρηματοδότησης των δήμων μέσω διαχείρισης των αδέσποτων, το οποίο για να υλοποιηθεί χρειαζόταν ΚΑΙ την καταστολή της συλλογικής φιλοζωικής δράσης. Αντί  πλαισίου για την ευζωία των ζώων, είδαμε να θεσπίζεται ένα ασφυκτικό πλέγμα υποχρεώσεων του ιδιοκτήτη προς το κράτος, που μετατρέπει την κατοχή ενός σκύλου ή μιας γάτας σε πηγή άγχους, ακόμα και για τον πιο ευσυνείδητο κηδεμόνα. Είδαμε μια ανησυχητική τάση ελέγχου της ζωής των πολιτών, που δεν συνδέεται με την ευζωία των ζώων και δεν δικαιολογείται, όταν η κοινωνία έχει, αποδεδειγμένα, υψηλότερη φιλοζωική συνείδηση και μεγαλύτερη ευαισθησία από το Κράτος. Είδαμε να χρησιμοποιείται η τεχνολογία, όχι για να διασφαλίσει την ευζωία των ζώων, αλλά ως εργαλείο παρακολούθησης και είσπραξης, καθιστώντας τον πολίτη όμηρο των αυθαιρεσιών μιας διοίκησης με ασαφείς ή και μεταβαλλόμενες προθέσεις. Είδαμε  να αποκλείονται από την περίθαλψη των αδέσποτων, όσες φιλοζωικές οργανώσεις δεν διαθέτουν καταφύγιο, δηλαδή η απόλυτη πλειοψηφία των φιλοζωικών.  Πώς είναι δυνατόν να αποκλείονται οι φιλοζωικές οργανώσεις από την περίθαλψη αδέσποτων επειδή δεν έχουν καταφύγιο, όταν το ίδιο το ΣτΕ σε πρόσφατη απόφασή του, τις θεωρεί απαραίτητο κομμάτι του συστήματος διαχείρισης? Είδαμε το κράτος να παρεμβαίνει στο επιστημονικό αντικείμενο των κτηνιάτρων,  με παρωχημένα δεδομένα. Σας το φωνάζουν και οι κτηνίατροι. Πάμε στις τομές, για τις οποίες πολύς λόγος έγινε. Ούτε τομές ήταν, ούτε έμεινε τίποτε από αυτές.  Η πρώτη υποτιθέμενη τομή οι 5 ελευθερίες, είναι ήδη ξεπερασμένη καθώς προχωρά η επιστήμη. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν βλέπουμε οι 5 ελευθερίες  να δεσμεύουν τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης - ΟΤΑ, την Κεντρική και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, τους υπαλλήλους τους, κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους. Ποια είναι τελικά η προστασία των αδέσποτων στα χέρια των δήμων; Η άλλη τομή, η περίφημη απαγόρευση πώλησης ζώων σε  καταστήματα, που είχε εξαγγελθεί και υπήρχε στη διαβούλευση,  έχει αφαιρεθεί. Αλλά και παλαιότερη κατάκτηση του φιλοζωικού κινήματος,  το δικαίωμα παράστασης πολιτικής αγωγής για την υπεράσπιση των ζώων στα δικαστήρια, έχει αφαιρεθεί από το νομοσχέδιο, ενώ υπάρχει στην τρέχουσα νομοθεσία και υπήρχε ΚΑΙ στο κείμενο της διαβούλευσης. Ποιος ξέρει τι άλλο έχει αφαιρεθεί που δεν έχουμε δει. Η υποχρεωτική στείρωση... Έχουμε καταθέσει τις θέσεις μας στη διαβούλευση. Συντασσόμαστε με τους μεγάλους διεθνείς φιλοζωικούς οργανισμούς, που όλοι έχουν τοποθετηθεί, με τεκμηριωμένες θέσεις, κατά της υποχρεωτικής στείρωσης των δεσποζόμενων ζώων, γιατί όπου έχει επιχειρηθεί το μέτρο, έχει φέρει αντίθετα αποτελέσματα. Για την υποχρεωτική αποστολή γενετικού υλικού μέσω του οποίου θα ταυτοποιείται, υποτίθεται,  η μάνα εγκαταλελειμμένου κουταβιού και θα αποστέλλεται το πρόστιμο στον ιδιοκτήτη, έχουμε να πούμε τα εξής. Θα πρέπει να μας εξηγήσετε γιατί ο Έλληνας πολίτης θα πρέπει να πληρώνει 150 ευρώ ανά ζώο, για κάτι που δεν γίνεται πουθενά αλλού στον κόσμο και δεν στέκει ούτε επιστημονικά ούτε οικονομικά.  ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να προσδιοριστεί με ακρίβεια η μάνα ενός εγκαταλελειμμένου κουταβιού μέσω του DNA του, μόνο ενδείξεις μπορεί να δώσει η εξέταση αυτή. Με ενδείξεις θα στέλνετε  πρόστιμα στους πολίτες; Ως πολίτες, λοιπόν, έχουμε την απαίτηση από τη Βουλή να ζητήσει από τον υπουργό την πλήρη επιστημονική τεκμηρίωση της υλοποιησιμότητας του εγχειρήματος ιχνηλάτησης του θηλυκού γεννήτορα μέσω του DNA ενός εγκαταλελειμμένου κουταβιού, καθώς και τη σχέση κόστους-απόδοσης του εγχειρήματος αυτού. Θα χρειαστεί να εξηγήσει  πώς συνδέεται το φακέλωμα του γενετικού υλικού των ζώων συντροφιάς με την προστασία της ευζωίας τους. Και επειδή βλέπουμε σε δυο τουλάχιστον  άρθρα του νομοσχεδίου να αναφέρεται η λέξη “ημίαιμα”, ένας όρος που δε χρησιμοποιείται σε καμία νομοθεσία προστασίας των ζώων, τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον, ο υπουργός θα πρέπει να εξηγήσει , σε εμάς και στην κοινωνία, γιατί τον θυμήθηκε και με ποιο σκοπό. Οι ξένες νομοθεσίες ρυθμίζουν πριν απ’  όλα το εμπόριο. Τι να πρωτοπούμε εδώ? Ότι με τις προβλέψεις του νομοσχέδιου, τα ζώα θα εισάγονται, με σήμανση μεν, αλλά ακαταχώρητα,  επιτρέποντας στον έμπορο να  καταχωρεί στη συνέχεια μόνο τα κουτάβια που επιβιώνουν της μεταφοράς; Να μας πει ο νομοθέτης αν υπάρχει άλλη χώρα στη Ευρώπη που αφήνει τον έμπορο να καταχωρεί τα ζώα εκ των υστέρων, να μην υπολογίζονται και να μην καταγράφονται οι απώλειες ζωής. Να πούμε ότι εξαφανίστηκε η πρόβλεψη διπλασιασμού των προστίμων για τον έμπορο που κατ’ επανάληψη εισάγει ζώα χωρίς σήμανση ή κατ’ επανάληψη παραβιάζει τους όρους ευζωίας; Να πούμε για τα εμπορικά εκτροφεία, για τα οποία το νέο πλαίσιο δεν προβλέπει μηχανισμό ελέγχου, ούτε οριστική διακοπή λειτουργίας ακόμα και σε πολύ σοβαρές παραβάσεις (ενώ το κάνει για τα καταφύγια); Να πούμε ότι έτσι , το νέο πλαίσιο διευκολύνει τη διοχέτευση στην αγορά κουταβιών προερχόμενων από κατώτερης ποιότητας εκτροφεία, παράνομα  και μη; Να πούμε για το άρθρο 16, τη διατήρηση ζώων σε εγκαταστάσεις, ότι απουσιάζει η προϋπόθεση ότι πρέπει να τηρούνται οι κανόνες ευζωίας, ανάλογα με το είδος και τη φύση των ζώων που διατηρούνται; Θεωρήσαμε αρχικά ότι είχατε καλές προθέσεις και ότι απλώς δεν είχατε τις γνώσεις.  Δεν μπορεί όμως κάποιος με καλές προθέσεις να κάνει όλα τα παραπάνω,  να αφαιρεί τις διατάξεις για την παράσταση πολιτικής αγωγής από σωματεία ή την πώληση ζώων στα καταστήματα, ούτε να συστήνει την ευθανασία των σκυλων με καλααζάρ.  Όταν προτείναμε το πολύ απλό, να...

Σε τι διαφέρει ένας επαγγελματίας από έναν ερασιτέχνη εκτροφέα ή τον εκτροφέα της πίσω αυλής ή τον συλλέκτη; Όταν προσπαθούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας είναι καλό να αναφερόμαστε στο ίδιο πράγμα. Ως προς την ευζωία των σκύλων, για παράδειγμα, κάποιοι θεωρούν ότι τους εξασφαλίζουν ικανοποιητικά τις 5 ελευθερίες όταν τους προσφέρουν για φαγητό ένα κομμάτι ξερό ψωμί, για νερό μια λεκάνη που μαζεύει το βρόχινο νερό και για εκγύμναση μια αλυσίδα στο βαρέλι τους, αρκετά μακριά ώστε να κινούνται τριγύρω. Οι ορισμοί μας βοηθούν να μιλάμε για το ίδιο πράγμα, με ακρίβεια και με σαφήνεια, να καθορίζουμε για παράδειγμα την ειδοποιό διαφορά που κάνει διαφορετικές τις γέννες σε ένα σπίτι, σε ένα κοντέινερ, σε ένα κλουβί, σε ένα δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, σε ένα χωράφι, σε ένα βουνό. Στην πρόσφατη διαβούλευση ήταν σαφές ότι όλοι διαφωνούσαμε με όλους αλλά δεν μιλάγαμε για το ίδιο πράγμα. Χαρακτηριστική περίπτωση, άλλωστε, ο ίδιος ο νομοθέτης, με προβληματικούς ορισμούς σχεδόν για κάθε έννοια που επέλεξε να αναφερθεί και με πολλές ελλείψεις σε βασικούς ορισμούς.   Ας δούμε κάποιους κρίσιμους όρους που σχετίζονται με την "παραγωγή" ζώων συντροφιάς. Έμπορος (χονδρέμπορος) – Εισαγωγέας ζώων συντροφιάς: το άτομο ή επιχείρηση που εισάγει μαζικά σκύλους (κυρίως κουτάβια) από βιοτεχνίες ή βιομηχανίες κουταβιών του εξωτερικού με σκοπό τη μεταπώληση σε εμπορικά καταστήματα (φυσικά ή διαδικτυακά) ή απευθείας σε ιδιώτες, χωρίς ελέγχους καταλληλότητας αγοραστών. Τα ζώα έχουν συχνά πλαστούς, παραποιημένους ή ανακριβείς γενεαλογικούς χάρτες. Ατζέντης / μεταπωλητής: επαγγελματίας, μικροεπιχειρηματίας ή μικροεισαγωγέας ζώων για λογαριασμό τρίτων, σε μικρή ή μεγαλύτερη κλίμακα, κατοικιδίων που προορίζονται για ερασιτεχνική ή επαγγελματική αναπαραγωγή, ή απλώς συντροφιά. Βιομήχανος ή βιοτέχνης κουταβοπαραγωγός: το άτομο ή επιχείρηση που, με ειδικευμένες γνώσεις ή χωρίς, αναπαραγάγει μαζικά, με υποτυπώδεις κρατικές άδειες και προδιαγραφές, μόνιμα σταβλισμένους σκύλους (α) σε μεγάλη κλίμακα (άνω των εκατό σκύλων, συχνά εκατοντάδες) ή (β) σε μεσαία κλίμακα (τριάντα έως εκατό) έγκλειστους σε κυνοστάσια, συχνά με απανωτές γέννες και χωρίς κριτήρια ευζωίας,  επαρκούς ελεύθερης εξάσκησης, κοινωνικοποίησης ή προδιαγραφές επιλεκτικής εκτροφής, συχνά σε άθλιες ή ακατάλληλες συνθήκες, και τους εξάγει / διαθέτει με σκοπό το κέρδος σε ιδιώτες, εμπόρους-μεταπωλητές ή άλλους κουταβοπαραγωγούς, χωρίς ελέγχους καταλληλότητας αγοραστών και συχνά από το διαδίκτυο. Επαγγελματίας Εκτροφέας / κυνοτρόφος: το άτομο ή επιχείρηση που, με ειδικευμένες γνώσεις ή χωρίς, αναπαράγει μαζικά σκύλους (α) σε μεσαία κλίμακα (10-30 άτομα) και (β) σε μικρή κλίμακα (1-20 άτομα), και τους εξάγει / διαθέτει με σκοπό το κέρδος σε ιδιώτες, εμπόρους-μεταπωλητές ή άλλους κουταβοπαραγωγούς, χωρίς ελέγχους καταλληλότητας αγοραστών και συχνά από το διαδίκτυο. Καθώς ο σκοπός είναι αποκλειστικά το κέρδος που έρχεται μέσω απανωτών γεννών και παραγωγής κουταβιών ο επαγγελματίας εκτροφέας συχνά παραμελεί τις κατ’ ελάχιστον επιβεβλημένες συνθήκες/κριτήρια ευζωίας των ζώων στις εγκαταστάσεις του: απανωτές γέννες, εγκλεισμός σε κυνοστάσια, χωρίς επαρκή άσκηση, κοινωνικοποίηση ή προδιαγραφές επιλεκτικής εκτροφής, συχνά σε άθλιες ή ακατάλληλες συνθήκες. Ερασιτέχνης (χομπίστας) Εκτροφέας: το φυσικό πρόσωπο που σύννομα, υπεύθυνα και ευσυνείδητα αναπαραγάγει ερασιτεχνικά (όχι κατ΄ επάγγελμα και με σκοπό το κέρδος) σκύλους ή γάτες που διατηρεί στην οικία του, σε ιδανικούς αριθμούς που μπορεί να εξυπηρετήσει άριστα ο ίδιος ή και μαζί με την οικογένειά του, περιστασιακά και σε μικρή κλίμακα, με αυστηρότατα κριτήρια ευζωίας και υψηλότατες προδιαγραφές επιλεκτικής εκτροφής (πολύ πιο εξειδικευμένα από αυτά που προβλέπονται νομοθετικά). Διαθέτει τα κουτάβια χωρίς κερδοσκοπική επιδίωξη, στην κατάλληλη ηλικία, στην καταλληλότερη οικογένεια, παρακολουθώντας την ευημερία των ζώων που αναπαραγάγει εφ’ όρου ζωής τους (με σαφείς όρους επιστροφής του ζώου στον εκτροφέα του αν δεν τηρούνται οι κανόνες ευζωίας τους και σε κάθε περίπτωση που ο κηδεμόνας τους δεν μπορεί να τα υποστηρίξει). Εκτροφέας της πίσω αυλής: ανειδίκευτος – ασυνείδητος, παράνομος κυνοτρόφος που αναπαραγάγει σκύλους στην κατοικία του, σε πρόχειρες εγκαταστάσεις ή κλούβες που είναι ακατάλληλες για τη σωματική υγεία, την φυσιολογική ζωή και τις ψυχολογικές ανάγκες των ζώων, συχνά χωρίς σήμανση και επαρκή κτηνιατρική περίθαλψη, σε ακατάλληλους αριθμούς, άθλιες συνθήκες και οικήματα σταβλισμού όπως χοιροστάσια ή κοντέηνερ, χωρίς αυστηρά κριτήρια, στόχους ή επιδιώξεις, χωρίς κανόνες ευζωίας και επιστημονικές μεθόδους κυνοτεχνίας, χωρίς γενεαλογικούς χάρτες ή με παραποιημένα στοιχεία, με τυχαίες συζεύξεις γεννητόρων, με στόχο το κέρδος, χωρίς να δηλώνει εισόδημα, και χωρίς κριτήρια καταλληλότητας των υποψηφίων αγοραστών, ιδιωτών ή εμπόρων και συχνά ή ενίοτε από το διαδίκτυο. Συλλέκτης ζώων: κυνοτρόφος ή εκτροφέας της πίσω αυλής ή φιλόζωος που συγκεντρώνει περισσότερα ζώα συντροφιάς από όσα μπορεί να εξυπηρετήσει ο ίδιος ή σε συνεργασία με την οικογένειά του, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κοινωνικού ζώου για ατομική συναναστροφή και αλληλεπίδραση με τα άτομα της αγέλης του και πιο χαλαρούς ατομικούς δεσμούς με τον άνθρωπο). Οι συλλέκτες ζώων συνήθως αδυνατούν να παρέχουν στα ζώα τους (αλλά και στον εαυτό τους) την ελάχιστη απαιτούμενη τροφή, υγιεινή και ιατρική περίθαλψη. Χάνουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν τα ζώα τους και να τα νοιάζονται πραγματικά. Συνήθως δεν έχουν επίγνωση ότι τα κακοποιούν. Πρόκειται για ψυχική διαταραχή και όχι για εσκεμμένη μορφή κακοποίησης. Σπιτική γέννα: κάθε γέννα ζώου που πραγματοποιείται στην οικία του εκτροφέα, επαγγελματία μικρής κλίμακας, ιδιώτη ή ειδικευμένου ερασιτέχνη κυνοτέχνη και με την επίβλεψη του ανθρώπου και την παροχή κατάλληλης κτηνιατρικής υποστήριξης Ανεπιθύμητη γέννα: κάθε γέννα που είναι αποτέλεσμα τυχαίας και όχι προγραμματισμένης σύζευξης   Διαβάστε επίσης Σχέδιο Νόμου για τα ζώα συντροφιάς:  ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΦΟ Τι είναι ερασιτέχνης εκτροφέας; Η μεγαλύτερη φιλοζωική οργάνωση των ΗΠΑ αντίθετη στην υποχρεωτική στείρωση Η μεγαλύτερη φιλοζωική οργάνωση των ΗΠΑ αντίθετη στην υποχρεωτική στείρωση Εκτροφείς «της πίσω αυλής» υπάρχουν σε όλες τις γειτονιές. Πώς θα τους «κλείσουμε»;

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Αθήνα, 4 Ιουνίου 2021   Τι απέγινε η δέσμευση του πρωθυπουργού να φέρει ένα “σύγχρονο νομικό πλαίσιο που δεν θα έχει τίποτα να ζηλέψει από τα πιο προχωρημένα νομικά πλαίσια τα οποία έχουν σήμερα Ευρωπαϊκές σύγχρονες χώρες”; Το συνονθύλευμα αντιφατικών διατάξεων που είδαμε στη διαβούλευση,  ανούσιο, κακογραμμένο και χαοτικό, ουδεμία σχέση έχει με σύγχρονη νομοθεσία προστασίας των ζώων.  Αγνοήθηκαν κατάφωρα, όχι μόνο οι στοιχειώδεις κατευθυντήριες γραμμές των σύγχρονων πλαισίων προστασίας των ζώων, αλλά και οι αρχές καλής νομοθέτησης του ελληνικού δικαίου. Από το Σχέδιο απουσιάζουν το θεμέλιο (οι ηθικές αρχές βάσει των οποίων ρυθμίζονται όλα τα επιμέρους), κρίσιμοι ορισμοί και βασικές θεματικές ενότητες. Εξόφθαλμη είναι η απουσία πλαισίου, προϋποθέσεων και μηχανισμών ελέγχου για τη διατήρηση ζώων από επαγγελματίες (εκτροφείς, εμπόρους, φροντιστές, εκπαιδευτές, κυνοκομεία, πανσιόν, κ.λπ.) και για την εκτροφή, εισαγωγή και εμπορία ζώων.  Όταν εξαγγέλθηκε ως “μεγάλη τομή” η Αναπαραγωγή́ με κανόνες, θεωρήσαμε ότι, επιτέλους, θα ευθυγραμμιστούμε με τα ευρωπαϊκά σύγχρονα κράτη, που έχουν περιορίσει την εμπορική εκτροφή για να προστατέψουν την ευζωία των ζώων. Στην Ελλάδα, αντιθέτως, η εμπορική εκτροφή θα είναι η μόνη επιτρεπτή αναπαραγωγή και μονόδρομος για την απόκτηση σκύλου ή γάτας. Δεν γνωρίζουν στην Κυβέρνηση ότι αυτός ο τύπος εκτροφής έχει ταυτοποιηθεί, διεθνώς, ως βασική αιτία κακοποίησης και θανάτου σκύλων και γατών και ευθύνεται για τη διοχέτευση στην αγορά, κουταβιών σοβαρά άρρωστων, γενετικά εκφυλισμένων, με πλαστά πιστοποιητικά καθαροαιμίας; Εμβρόντητοι, διαβάσαμε ότι προβλέπεται η υποχρεωτική στείρωση όλων των δεσποζόμενων σκύλων και γατών σε όλη την επικράτεια, ως μέτρο καθολικό και οριζόντιο, όταν, κατά της υποχρεωτικής στείρωσης, έχουν ταχθεί οι μεγαλύτεροι διεθνείς φιλοζωικοί οργανισμοί και επιστημονικοί φορείς. Όπου επιχειρήθηκε, το μέτρο αυτό αποδείχτηκε ακατάλληλο και επιζήμιο και προκάλεσε αύξηση των εγκαταλείψεων - βραχυπρόθεσμα και σε βάθος χρόνου.  Βλέπουμε και μια ανησυχητική τάση ελέγχου της ζωής των πολιτών, που δεν συνδέεται με την ευζωία των ζώων.  O ιδιοκτήτης στοχεύεται ως υποκείμενο παρακολούθησης, διαρκώς εκτεθειμένος στις αυθαιρεσίες της διοίκησης, η οποία τον ελέγχει με ασαφείς ή και μεταβαλλόμενες προθέσεις. Η κατοχή ενός σκύλου ή μιας γάτας μετατρέπεται σε πηγή άγχους, καταντώντας απωθητική. Ενώ ανακοινώθηκε αξιοποίηση της συνδρομής των φιλοζωικών οργανώσεων, στην προσεκτική ανάγνωση των διατάξεων προκύπτει ότι η μόνη εκδοχή νόμιμης φιλοζωικής δράσης, όσον αφορά τα αδέσποτα ζώα, θα είναι αυτή που θα γίνεται από φιλοζωικές οργανώσεις που θα πληρούν σωρευτικά τις παρακάτω δύο προϋποθέσεις: (α) να έχουν αδειοδοτημένο καταφύγιο και (β) να έχουν συμβληθεί με τον οικείο Δήμο. Αυτό, σε συνδυασμό με τις διατάξεις που θέτουν ως προϋπόθεση για την αδειοδότηση, 14ωρη ημερησίως παρουσία προσωπικού και εκείνες που απαγορεύουν την επανένταξη αδέσποτων από τα καταφύγια φιλοζωικών (αποκλείοντας έτσι ΚΑΙ την ολιγοήμερη περίθαλψη ΚΑΙ τα προγράμματα στείρωσης/επαναφοράς - TNR), επιφυλάσσει, ακόμα και στις φιλοζωικές με καταφύγιο, ρόλο μάλλον διακοσμητικό. Όσο για τις υπόλοιπες φιλοζωικές οργανώσεις και τους πολίτες, δεν θα μπορούν να περισυλλέξουν αδέσποτο ζώο, ακόμη και εάν βρεθεί αιμόφυρτο ή τραυματισμένο, καθώς οι συντάκτες του σ/ν έχουν προβλέψει επιπλέον γενική απαγόρευση μετακίνησης ζώου, εάν δεν έχει κάνει αντιλυσσικό εμβόλιο… Αν προσθέσουμε τις διατάξεις που προβλέπουν εγκλεισμό των αδέσποτων, εκείνες που προβλέπουν ευθανασίες με συνοπτικές διαδικασίες, τις άλλες που προβλέπουν αφαίρεση του ζώου και φυλάκιση του ιδιοκτήτη για «παράλειψη του ετήσιου εμβολιασμού» και τη διάταξη που εξομοιώνει τη μεταβίβαση ενός ζώου -ακόμα και σε άτομο της ίδιας οικογένειας- με παράνομο εμπόριο τιμωρούμενο με 3.000€ και ποινικές κυρώσεις... καταλαβαίνουμε ότι το Σ/Ν δεν επιδέχεται διόρθωση και πρέπει να αποσυρθεί.  Στο μεταξύ, οι Ευρωπαϊκές σύγχρονες χώρες συνεχίζουν, αθόρυβα και σεμνά, να χτίζουν την προστασία των ζώων, απαγορεύοντας τις εισαγωγές εξωτικών ειδών, τα δελφινάρια, τις κλωβοστοιχίες, την εισαγωγή κυνηγετικών τροπαίων και νομοθετώντας για τη συνεπιμέλεια των κατοικιδίων και τη νομική αναγνώριση της ενσυναίσθησης των ζώων. Η ελληνική κοινωνία και τα ζώα αξίζουν περισσότερη σοβαρότητα.   Διαβάστε επίσης: Οι θέσεις της ΠΦΟ πιο αναλυτικά Οι παρατηρήσεις της ΠΦΟ στη Διαβούλευση  

Οι θέσεις της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας (ΠΦΟ) αναλυτικά για το “Νέο Πλαίσιο για την Ευζωία των Ζώων Συντροφιάς” Αθήνα, 4 Ιουνίου 2021                                                                                        Τι απέγινε η δέσμευση του πρωθυπουργού να φέρει ένα “σύγχρονο νομικό πλαίσιο που δεν θα έχει τίποτα να ζηλέψει από τα πιο προχωρημένα νομικά πλαίσια τα οποία έχουν σήμερα Ευρωπαϊκές σύγχρονες χώρες”; Το συνονθύλευμα αντιφατικών διατάξεων που είδαμε στη διαβούλευση, ανούσιο, κακογραμμένο και χαοτικό, ουδεμία σχέση έχει με σύγχρονη νομοθεσία προστασίας των ζώων.  Αγνοήθηκαν κατάφωρα όχι μόνο οι στοιχειώδεις κατευθυντήριες γραμμές των σύγχρονων πλαισίων προστασίας των ζώων αλλά και οι αρχές καλής νομοθέτησης του ελληνικού δικαίου.   Επιστροφή στο θρανίο… 1| Ένα θεσμικό πλαίσιο προστασίας δεν ασχολείται με πρακτικές διαδικασίες διαχείρισης. Θέτει αρχές για την ευζωία και προστασία των ζώων, σε συμμόρφωση με τις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές επιταγές, σε εναρμόνιση με το ενωσιακό δίκαιο. 2| Οφείλει, όχι μόνο να εξασφαλίσει πρακτικά την ευζωία των ζώων και την αποτελεσματική προστασία τους από κακοποίηση, αλλά και να αναπτύσσει μια βαθύτερη και ευρύτερη παιδεία ευσπλαχνίας, ανθρωπιάς και σεβασμού των ζώων, δημιουργώντας για το καλό όλης της κοινωνίας, πολίτες υπεύθυνους που νοιάζονται. 3| Θεσπίζει τρεις άξονες βασικών υποχρεώσεων:  του πολίτη, το καθήκον της φροντίδας. Της Πολιτείας, το καθήκον της ευαισθητοποίησης, ενημέρωσης, εκπαίδευσης και την υποστήριξη όλων των θεμάτων ευζωίας των ζώων. Των Αρχών, το καθήκον της αποτελεσματικής τήρησης των νόμων. Επομένως, η σύγχρονη νομοθεσία προστασίας των ζώων: …Εκκινεί και αναπτύσσεται πάνω στους άξονες αυτούς, δηλώνει ρητά ως σκοπό της την προστασία των ζώων, ως όντων που καταλαβαίνουν και αισθάνονται (πόνο, φόβο, αγωνία, χαρά...). …Ρυθμίζει τη συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στα ζώα, στη βάση της ανάγκης εξασφάλισης των “πέντε ελευθεριών”, ως ελάχιστης προϋπόθεσης για την ευζωία κάθε είδους ζώου στην κατοχή του ανθρώπου. …Περιέχει διατάξεις που σέβονται την ιδιαιτερότητα του κάθε είδους, τον βαθμό ανάπτυξης, προσαρμογής και εξημέρωσης και είναι συμβατές με τις φυσιολογικές και ηθολογικές ανάγκες των ζώων, σύμφωνα με την αποκτηθείσα εμπειρία και την επιστημονική γνώση. Από το σχέδιο που κατατέθηκε στη βουλή, απουσιάζουν το θεμέλιο (οι ηθικές αρχές βάσει των οποίων ρυθμίζονται όλα τα επιμέρους), αλλά και βασικές θεματικές ενότητες. Εξόφθαλμη είναι η απουσία πλαισίου, προϋποθέσεων και μηχανισμών ελέγχου για τη διατήρηση ζώων από επαγγελματίες (εκτροφείς, εμπόρους, φροντιστές, εκπαιδευτές, κυνοκομεία, πανσιόν, κ.λπ.) και για την εκτροφή, εισαγωγή και εμπορία ζώων.  Όταν εξαγγέλθηκε ως “μεγάλη τομή” η Αναπαραγωγή με κανόνες, θεωρήσαμε ότι, επιτέλους, θα ευθυγραμμιστούμε με τα ευρωπαϊκά σύγχρονα Κράτη, που έχουν περιορίσει την εμπορική εκτροφή (commercial breeding) για να προστατέψουν την ευζωία των ζώων. Αντί γι’ αυτό, η εμπορική εκτροφή επιβάλλεται διά νόμου, ως μόνη επιτρεπτή αναπαραγωγή και μονόδρομος για την απόκτηση σκύλου ή γάτας! Αλήθεια, δεν γνωρίζει η νομοθετική ομάδα ότι η εμπορική εκτροφή έχει ταυτοποιηθεί, διεθνώς, ως βασική αιτία κακοποίησης και θανάτου σκύλων και γατών και ευθύνεται για τη διοχέτευση στην αγορά, κουταβιών σοβαρά άρρωστων, γενετικά εκφυλισμένων, με πλαστά - στην πλειοψηφία τους - πιστοποιητικά καθαροαιμίας;   Εξοργιστική προχειρότητα Ο ορισμός του Ζώου Συντροφιάς εξαιρεί τα ιπποειδή και περιλαμβάνει ζώα της άγριας πανίδας… ο ιδιοκτήτης καθορίζεται μόνο από την εγγραφή του σε μητρώο, αποκλείοντας έτσι τον καταλογισμό ευθυνών σε περίπτωση μη εγγραφής... Ορισμοί κρίσιμων εννοιών απουσιάζουν εντελώς, προκαλώντας σύγχυση και ασάφεια γύρω από ρόλους και ευθύνες. Επικρατεί σύγχυση σε σχέση με την ρυθμιζόμενη ύλη, το πεδίο εφαρμογής, τα είδη ζώων που αφορά η κάθε διάταξη, τους αποδέκτες, ενώ τα ίδια θέματα θίγονται σε διαφορετικά άρθρα, αναγκάζοντας σε διπλή, τριπλή και συνδυαστική ανάγνωση. Σύγχυση επικρατεί και στο κεφάλαιο των υποχρεώσεων των ιδιοκτητών, όπου συνυπάρχουν, ανάκατα, υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη προς το κράτος (η συντριπτική πλειοψηφία), ελάχιστες υποχρεώσεις για την ευζωία των ζώων και απαγορεύσεις διατυπωμένες ως αρνητικές υποχρεώσεις. Έτσι, ο ιδιοκτήτης “υποχρεούται να μην εγκαταλείπει το ζώο συντροφιάς του” και “να μην κόβει τα αυτιά ή την ουρά”. Συγκριτικά, στις σύγχρονες ευρωπαϊκές νομοθεσίες, η απαγόρευση εγκατάλειψης αναφέρεται ως γενική αρχή και η απαγόρευση ακρωτηριασμού αυτιών και ουράς έρχεται πρώτη στην ενότητα των απαγορευμένων πρακτικών. Στην εξοργιστική προχειρότητα του Σχεδίου Νόμου, θέλουμε να πιστεύουμε ότι οφείλεται η εξαφάνιση της απαγόρευσης εξαγωγής ιπποειδών για παραγωγή γούνας, δέρματος, κρέατος ή για την παρασκευή φαρμακευτικών ή άλλων ουσιών, που θεσπίστηκε μόλις το 2020.   Εγκληματική ανευθυνότητα  Εμβρόντητοι, διαβάσαμε ότι προβλέπεται η υποχρεωτική στείρωση όλων των δεσποζόμενων σκύλων και γατών σε όλη την επικράτεια, ως μέτρο καθολικό και οριζόντιο, όταν, κατά της υποχρεωτικής στείρωσης, έχουν ταχθεί οι μεγαλύτεροι διεθνείς φιλοζωικοί οργανισμοί και επιστημονικοί φορείς. Όπου επιχειρήθηκε, το μέτρο αυτό αποδείχτηκε ακατάλληλο και επιζήμιο και προκάλεσε αύξηση των εγκαταλείψεων - βραχυπρόθεσμα και σε βάθος χρόνου. Είναι δυνατόν, πριν η Κυβέρνηση εξαγγείλει καθολική στείρωση όλων των δεσποζόμενων, να μην έχει καν ελέγξει αν αυτό το μέτρο έχει εφαρμοστεί αλλού και τι αποτελέσματα έχει φέρει; Πώς καταλήγει να προκρίνει την υποχρεωτική στείρωση δεσποζόμενων έναντι άλλων μέτρων (όπως ο περιορισμός της εκτροφής) και χωρίς να έχει εφαρμοστεί το αυτονόητο μέτρο της στείρωσης των αδέσποτων;   Πλαίσιο παρακολούθησης αντί πλαισίου για την ευζωία Βλέπουμε μια ανησυχητική τάση ελέγχου της ζωής των πολιτών, που δεν συνδέεται με την ευζωία των ζώων και δεν δικαιολογείται, πόσο μάλλον όταν η κοινωνία έχει, αποδεδειγμένα, υψηλότερη φιλοζωική συνείδηση και μεγαλύτερη ευαισθησία από το Κράτος. Αντί να δημιουργηθεί πλαίσιο για την ευζωία των ζώων, θεσπίζεται ένα ασφυκτικό πλέγμα υποχρεώσεων του ιδιοκτήτη προς το κράτος. Τα κάθε λογής ηλεκτρονικά μητρώα και η διαλειτουργικότητά τους με όλα τα μητρώα του δημοσίου τομέα, είναι μεταξύ των πιο προβληματικών σημείων του Σχεδίου Νόμου. O ιδιοκτήτης στοχεύεται ως υποκείμενο παρακολούθησης, εκτεθειμένος στις αυθαιρεσίες της διοίκησης η οποία τον ελέγχει με ασαφείς ή και μεταβαλλόμενες προθέσεις. Η κατοχή ενός σκύλου ή μιας γάτας μετατρέπεται σε πηγή άγχους, καταντώντας απωθητική.   Ο Πίνατ και τα αδέλφια του… Η ενεργή φιλοζωία είναι η απάντηση της κοινωνίας στην χρόνια αδιαφορία του Κράτους για τα ζώα. Δεν είναι οργανωμένο σύνολο αλλά το άθροισμα πολλών χιλιάδων ξεχωριστών ευαισθησιών που αποκρίνονται στο κάλεσμα της ευσπλαχνίας μπροστά σε ένα ζώο που υποφέρει. Το να δημιουργήσει το Κράτος πλαίσιο για την φιλοζωία είναι θεμιτό…αν το κράτος είναι φιλόζωο, καλοπροαίρετο και λειτουργικό.  Ενώ ανακοινώθηκε αξιοποίηση της συνδρομής των φιλοζωικών οργανώσεων, στην προσεκτική ανάγνωση των διατάξεων προκύπτει ότι η μόνη εκδοχή νόμιμης...

Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών υπό τον τίτλο «Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς – Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’»   Άρθρο 1 Σκοπός – Αντικείμενο Ένας Νόμος που τιτλοφορείται πλαίσιο για την ευζωία, θα πρέπει να δηλώνει ως σκοπό την προστασία των ζώων και την εξασφάλιση της ευζωίας τους. Η “ενίσχυση της υπεύθυνης ιδιοκτησίας” και η “θέσπιση πλαισίου για τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων και στρατηγικής για τη δραστική μείωση του αριθμού τους μέσω προγραμμάτων υιοθεσίας” οφείλουν να εξυπηρετούν τη θέσπιση κανόνων ΥΠΕΡ της ευζωίας και όχι το αντίθετο. Στην ορθή νομική θεώρηση του πλαισίου, η υπεύθυνη ιδιοκτησία και η διαχείριση των αδέσποτων δεν είναι παρά περιοχές της νομοθετικής ρύθμισης. Στο άρθρο αυτό αναφέρονται ΜΟΝΟΝ τα ζώα συντροφιάς. Εάν με την λέξη ‘αντικείμενο’ νοείται το πεδίο εφαρμογής του Νόμου, διαπιστώνουμε ότι διαιωνίζεται το πρόβλημα του πεδίου εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας (Ν. 4039/2012) και η σύγχυση του απλού πολίτη, της Διοίκησης και του κάθε εφαρμοστή του Νόμου. Ο Νομοθέτης δεν φαίνεται να έχει αποφασίσει, μέχρι αυτή τη στιγμή, εάν τελικά, κωδικοποιεί το σύνολο των υφιστάμενων διατάξεων, για όλα τα ζώα (συντροφιάς και μη) ή αν καταθέτει μια πρόταση για τα ζώα συντροφιάς και μόνον. Έτσι, με τρόπο αποσπασματικό και άτακτο, συνυπάρχουν στα επόμενα άρθρα, διατάξεις για την κακοποίηση οποιουδήποτε ζώου και για τη διαχείριση των αδέσποτων κτλ. Για τα ζώα συντροφιάς, επίσης δεν φαίνεται να έχει καταλήξει, εάν τελικά στόχος του είναι ένας νόμος για τους σκύλους, ίσως και για τις γάτες ή για όλα τα ζώα συντροφιάς.   Άρθρο 2 Ορισμοί Υπάρχει δομικό πρόβλημα στο σχέδιο νόμου, που ξεκινά από τους ορισμούς. Απουσιάζουν οι ορισμοί κρίσιμων εννοιών που απαντώνται στις σύγχρονες νομοθεσίες. Χωρίς αυτούς δημιουργείται (και συντηρείται στα επόμενα άρθρα) σύγχυση γύρω από ρόλους και ευθύνες. Ενδεικτικά (αλλά όχι εξαντλητικά) απουσιάζουν οι ορισμοί: εγκατάλειψη, υιοθεσία, κάτοχος, συνοδός, φύλακας, φροντιστής, χειριστής, υπεύθυνος ευζωίας, εκτροφείο/εγκατάσταση εκτροφής, ενδιαίτημα , φιλοζωική οργάνωση … Οι διαφορετικές αφετηρίες και η άρνηση του συντάκτη του Σχεδίου Νόμου να δει το ζώο σε σχέση με τον άνθρωπο, οδηγούν σε πολύ σοβαρές αστοχίες, από τις οποίες αναφέρουμε και πάλι ενδεικτικά, τις εξής: Παρ. 2: Ευζωία: θα έπρεπε να αποτελεί ξεχωριστό άρθρο. Ο ορισμός, προφανώς προϊόν κακής μετάφρασης, μιλάει για “ζώο άνετο”, που δεν “υποφέρει από δυσάρεστη κατάσταση”. Απαραίτητη η βελτίωση και αντικατάσταση. Παρ. 3: Ζώα συντροφιάς: ο συντάκτης του Σχεδίου Νόμου για την ΕΥΖΩΙΑ ορίζει το ζώο συντροφιάς χρησιμοποιώντας, λανθασμένα, τον ευρωπαϊκό νόμο για την ΥΓΕΙΑ των ζώων, ο οποίος έχει διαφορετικό σκοπό και πεδίο εφαρμογής, με αποτέλεσμα (1) να μην είναι κατανοητός για τον αναγνωστη ο ο κεντρικότερος ορισμός και (2) να μην απαγορεύεται, πλέον, η κατοχή ζώων της άγριας πανίδας (που απαγορεύεται με την ισχυουσα νομοθεσια), εφόσον αναφέρονται στο Μέρος Β του Παραρτήματος Ι του Κανονισμού που επικαλείται (3) και να μην θεωρούνται ζώα συντροφιάς, ούτε τα άλογα, ούτε τα πόνυ. Παρ. 6: Σκύλος εργασίας: Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες περιπτώσεις (κυνηγόσκυλα, ποιμενικά, έρευνας & διάσωσης, σκύλοι ενόπλων δυνάμεων & σωμάτων ασφαλείας) στις οποίες η χρήση του σκύλου συνδέεται (επικουρεί/συμπληρώνει ή γίνεται υπό την καθοδήγηση του ανθρώπου), η “φύλαξη χώρων” δεν προϋποθέτει την ανθρώπινη παρουσία ή και την απλή αλληλεπίδραση με τον άνθρωπο και πρέπει να διαγραφεί. Παρ. 7: Ζώο θεραπείας: ο ορισμός του ζώου θεραπείας ως ζώου συντροφιάς σε συνδυασμό με τον ορισμό “ζώο συντροφιάς” που περιλαμβάνει μόνο ζώα που αναφέρονται στο Παράρτημα Ι του ΕΚ 2016/429 εξαιρεί εξ ορισμού τα άλογα, τα πόνυ και άλλα ζώα που χρησιμοποιεί η παγκόσμια θεραπευτική κοινότητα για την επούλωση ψυχικών και φυσικών τραυμάτων ευπαθών ομάδων. Παρ. 8: Δεσποζόμενο ζώο συντροφιάς: (1) Εφόσον είναι πλέον ΔΕΣΠΟΖΟΜΕΝΟ, πρέπει να διαγραφεί το τμήμα του ορισμού “ή προορίζεται να συντηρηθεί”. (2) Τεράστιο νομοτεχνικό και ουσιαστικό σφάλμα. Είναι παράλογο να περιγράφεται το καθεστώς του ζώου (δεσποζόμενο ή αδέσποτο) ως απόρροια μιας τεχνικής διαδικασίας (εγγραφής ή όχι σε μητρώο) και να αγνοείται η πραγματική σχέση του ανθρώπου με το ζώο. Παρ. 10: Ιδιοκτήτης ζώου συντροφιάς: (1) Τεράστιο νομοτεχνικό και ουσιαστικό σφάλμα. Και εδώ, ο συντάκτης του Σχεδίου, αντί να περιγράψει την πραγματική σχέση του ανθρώπου με το ζώο (η οποία ΕΞΑΡΧΗΣ γεννά υποχρεώσεις και ευθύνες), την ορίζει μόνο βάσει εγγραφής ή μη σε Μητρώο. Ένα από τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί ο ΠΑΡΑΛΟΓΟΣ αυτός ορισμός, είναι ότι σε κάτοχο ζώου που δεν καταχωρήθηκε ως ιδιοκτήτης, δεν μπορεί να καταλογιστεί καμία από τις ευθύνες του ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς (όπως εγκατάλειψη, παραμέληση, κακοποίηση και μη σήμανση). (2) Να διευκρινιστεί αν ο νομοθέτης θεωρεί τους εκτροφείς, εισαγωγείς, έμπορους ‘ιδιοκτήτες’ ή όχι, και αν φέρουν τις ίδιες ευθύνες και υποχρεώσεις; Παρ. 11: Προσωρινός ιδιοκτήτης: Σύμφωνα με τον προτεινόμενο ορισμό, δεν επιτρέπεται Φιλοζωικό Σωματείο ή Οργάνωση ή φυσικό πρόσωπο να είναι προσωρινός ιδιοκτήτης αν δεν διατηρεί καταφύγιο. Τι εξυπηρετεί αυτή η λογική; Παρ. 12: Ανάδοχος: (1) Υπάρχει σύγχυση στον ορισμό, καθώς από την παρ.11 ‘προσωρινός ιδιοκτήτης’ είναι ο δήμος ή κάποιος με καταφύγιο. Συνεπώς, ενώ δεν μπορεί να θεωρείται προσωρινός ιδιοκτήτης ο ανάδοχος, η χρήση της φράσης “ήτοι τον ανάδοχο” εξισώνει τον ανάδοχο με την προσωρινό ιδιοκτήτη! Παρ. 22: Έγγραφο ταυτοποίησης: το διαβατήριο. Εντελώς ασαφής και αντιφατικός σε σχέση με τις επιμέρους διατάξεις του Νόμου, που δημιουργεί σύγχυση και βρίσκεται σε ασυμφωνία με τον ενωσιακό κανόνα: (1) Ο συντάκτης δεν έχει αποφασίσει εάν το έγγραφο ταυτοποίησης είναι μόνο το διαβατήριο (βλ. νέο ηλεκτρονικό βιβλιάριο υγείας) και εάν είναι υποχρεωτικό. Ο ορισμός είναι αντιγραφή-αυτοαναφορά και δημιουργεί σύγχυση: θα πρέπει να αντιστραφεί και να ορίζεται απλώς το “διαβατήριο”, βάσει του Εκτελεστικού Κανονισμού (ΕΕ) 577/2013, σύμφωνα με τον οποίο είναι ταξιδιωτικό έγγραφο, υποχρεωτικό μόνο για μετακινήσεις εκτός της Χώρας. (2) Για την επισήμανση των αντιφάσεων: (α) άρθρο 5, παρ.6 “Ο ιδιοκτήτης κυνηγετικού σκύλου, κατά τη διάρκεια του κυνηγιού ή σε κάθε άλλη μετακίνησή του μαζί με τον σκύλο του για τον σκοπό αυτό, υποχρεούται να φέρει μαζί του το διαβατήριο του σκύλου του” (διάταξη όπου φαίνεται να απαιτείται η έκδοση διαβατηρίου, ακόμη και εάν μετακινούνται εντός της χώρας) και (β) άρθρο 5 παρ. 1 στοιχείο δ) “η οποία αποδεικνύεται από το βιβλιάριο υγείας και το διαβατήριο του ζώου, εφόσον διαθέτει”, διάταξη από την οποία προκύπτει ότι η έκδοση διαβατηρίου του ζώου, ΔΕΝ είναι...

Άλλο «ερασιτέχνης εκτροφέας», άλλο «σπιτική γέννα» και άλλο «εκτροφέας της πίσω αυλής». Οι ορισμοί είναι σημαντικό να υπάρχουν για να μη γίνονται παρανοήσεις και παρεξηγήσεις… Δυστυχώς λείπουν από το πρόσφατο σχέδιο νόμου (05/2021) για τα ζώα συντροφιάς. Για την ερασιτεχνική εκτροφή μας μιλάει ο Νικόλαος Ρουσίδης, Ταμίας του Συλλόγου Ερασιτεχνών Εκτροφέων Σκύλων Ελλάδας (ΣΕΕΣΕ). «Είναι πολλοί όσοι ακόμα δεν γνωρίζουν στη χώρα μας, τι είναι ‘ερασιτέχνης εκτροφέας’, και τον συνδέουν με την κυρά Λίτσα που ζευγάρωσε τη σκυλίτσα της με τον ‘επιβήτορα’ του κυρ Μπάμπη και θα ξαποστείλει τα ‘τύπου καθαρόαιμα’ κουτάβια 200-300€ αμέσως μόλις απογαλακτιστούν. Και σίγουρα χωρίς κανέναν έλεγχο των ενδιαφερόμενων αγοραστών. Η έννοια ερασιτέχνης (εραστής της τέχνης) δεν έχει το υποτιμητικό που πολλοί θέλουν να της προσδώσουν.»   Πότε αναπαράγεται ένας σκύλος; «Παγκοσμίως οι ερασιτέχνες εκτροφείς έχουν ανεβάσει πολύ την ποιότητα στις φυλές που ασχολούνται, έχουν εισόδημα από την εργασία τους και δεν περιμένουν να ζήσουν από τα σκυλιά τους. Αντιθέτως, είτε τα αναπαράγουν είτε όχι, πραγματοποιούν προληπτικές εξετάσεις για παθήσεις από τις οποίες πάσχει η φυλή τους, τα παρουσιάζουν σε εκθέσεις μορφολογίας για να επιβεβαιώσουν τη μορφολογική τους ποιότητα, συμμετέχουν σε εξετάσεις χαρακτήρα κ.λπ. Οι σκύλοι τους ζουν μια ποιοτική ζωή κατοικίδιων και εκτρέφονται κάποιες φορές στη ζωή τους (και όχι συνεχώς όπως παραπληροφορούν κάποιοι φανατισμένοι «φιλόζωοι»). Αφού λοιπόν έχουν γίνει οι απαραίτητες εξετάσεις των γεννητόρων, αρχίζει η διαδικασία της εκτροφής: Υπέρηχοι, προγεστερόνες, κατάλληλη διατροφή και συμπληρώματα, μέχρι να έρθει ο τοκετός. Έπειτα αρχίζουν τα ξενύχτια (γιατί μπορεί η μαμά να τα κάνει όλα ή και όχι), έπειτα ο απογαλακτισμός, να τσεκάρεις ότι όλα αρχίζουν να τρώνε και ότι μεγαλώνουν σωστά, εμβολιασμοί, αποπαρασιτώσεις, microchip κ.λπ. μέχρι τα μωρά να είναι έτοιμα για τις νέες τους οικογένειες (8 εβδομάδων το λιγότερο).»   Ποιος θα αποκτήσει κουτάβι; «Ο ερασιτέχνης εκτροφέας δεν κάνει άσκοπες γέννες στα θηλυκά του, αλλά γέννες που έχουν στόχο την βελτίωση της ποιότητας και της υγείας στη φυλή του. Δεν περιμένει να δώσει τα κουτάβια του στον καθένα που τα ζητάει, αλλά έχει φροντίσει να βρεθεί με τους υποψήφιους ιδιοκτήτες μήνες πριν, προκειμένου να διαπιστώσει αν είναι υπεύθυνοι και αν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της συγκεκριμένης φυλής και να τους προσθέσει στη λίστα αναμονής, μέχρι να έχει το κατάλληλο κουτάβι για αυτούς. Το κόστος εκτροφής μπορεί να φαίνεται υψηλό, όμως ο χρόνος, ο κόπος και το άγχος είναι εκείνα που κοστίζουν περισσότερο σε έναν κυνοτέχνη. Όσο για την αποζημίωση που καταβάλλουν οι ανάδοχοι των κουταβιών μας, είναι το ελάχιστο. Κάθε κουτάβι που γεννιέται σε εμάς το αγαπάμε, το πονάμε, παίρνει θέση στην καρδιά μας και είναι πάντα ξεχωριστό. Κάθε κουτάβι μας, ακόμα και στη νέα του οικογένεια, είναι υπό την επίβλεψή μας, την καθοδήγησή μας σε κάθε τι, στα καλά και στα άσχημα. Αυτά είναι μια μικρή γεύση της ζωής του ερασιτέχνη εκτροφέα.»   Γιατί το κάνετε; «Πριν βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα, μπες στη δική μας θέση για μια έστω φορά! Όλο αυτό γίνεται γιατί το αγαπάμε και έχουμε τρέλα. Κέρδος δεν υπάρχει, παρά μόνο συνεχής επένδυση για εξέλιξη. Ο ερασιτέχνης εκτροφέας δεν είναι φοροφυγάς, όπως κάποιοι καλοθελητές υποστηρίζουν. Και είναι στο χέρι της ελληνικής κυβέρνησης να τον νομιμοποιήσει όπως άλλωστε ζητάμε τόσα χρόνια. Ο Σύλλογος Ερασιτεχνών Εκτροφέων Σκύλων Ελλάδος (ο μόνος επίσημος φορέας -από το 2017- προάσπισης των Ελλήνων Ερασιτεχνών Εκτροφέων Σκύλων) έχει θέσει τις προτάσεις του και περιμένουμε να ακουστούν.»   Info Website Facebook Page Προτάσεις ΣΕΕΣΕ Διάβασε επίσης Εκτροφείς «της πίσω αυλής» υπάρχουν σε όλες τις γειτονιές. Πώς θα τους «κλείσουμε»; «Αποφάσισα. Πλύση εγκεφάλου, για να μην αγοράζετε ζώα από Pet Shops.» Το σχέδιο νόμου για τα ζώα ή πώς η ελπίδα πέθανε νωρίς Σαρωτική επικράτηση των μητρώων επί της ευζωίας στο νέο νόμο για τα ζώα συντροφιάς Χρειαζόμαστε φιλοζωικό νόμο ευρείας αποδοχής Ποιος έχει διαβάσει το νέο νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς; Η μεγαλύτερη φιλοζωική οργάνωση των ΗΠΑ αντίθετη στην υποχρεωτική στείρωση Αύξηση εγκαταλείψεων και ευθανασιών ζώων συντροφιάς λόγω της υποχρεωτικής στείρωσης στο Λος Άντζελες Εγκατάλειψη και απώλεια: πόσο νοιάζεται ο νέος Νόμος για το ζώο;

Οι μεγαλύτερες φιλοζωικές οργανώσεις του εξωτερικού όπως η ASPCA, BEST FRIENDS κτλ. έχουν τοποθετηθεί επίσημα στις ιστοσελίδες τους ενάντια στο μέτρο αυτό ως βεβαιωμένα αποτυχημένο. Στην Ελλάδα θέλουμε να επαναλάβουμε το ίδιο πείραμα με τα ίδια δεδομένα και περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα.  Στην επιστήμη αυτό ονομάζεται ηλιθιότητα. Ακολουθούν οι θέσεις της ASPCA όπως παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα της οργάνωσης. Ιστορικό Η κατά κεφαλή εισαγωγή [σκύλων και γατών] σε καταφύγια [των ΗΠΑ] και η ευθανασία έχουν παρουσιάσει σταθερή μείωση, σε εθνικό επίπεδο, τις τελευταίες δεκαετίες. Η έρευνα δείχνει ως έναν λόγο για αυτό το φαινόμενο την αύξηση του ποσοστού στειρωμένων ζώων στον πληθυσμό των ζώων συντροφιάς (Zawistowski et al., 1998; Irwin, 2001; Clancy & Rowan, 2003, Miller et al, 2014). Είναι γεγονός ότι προσφάτως η κτηνιατρική κοινότητα αναγνώρισε επίσημα τη σημασία των ασφαλών, αποτελεσματικών και προσβάσιμων προγραμμάτων στείρωσης ως το «καλύτερο αντίδοτο προς τη μαζική ευθανασία γατών και των σκύλων λόγω υπερπληθυσμού» (Looney et al., 2008). Ωστόσο, αυτή η μείωση δεν ήταν ομοιόμορφη. Τα επίπεδα εισαγωγής σε καταφύγια και ευθανασίας διαφέρουν ανά κοινότητα καθώς και για το αν πρόκειται για σκύλους ή γάτες. Αυτός είναι ο λόγος που πολλές κοινότητες συνεχίζουν να αναζητούν μεθόδους για να προσεγγίσουν όσους εξακολουθούν να συμβάλλουν δυσανάλογα στην παραγωγή αδέσποτων. Οι προσπάθειες μείωσης των αδέσποτων μέσω νομοθεσιών που προβλέπουν υποχρεωτική στείρωση για τα ζώα συντροφιάς συγκεντρώνουν μεγάλο ενδιαφέρον. Σύμφωνα με όσα γνωρίζει η ASPCA, η μόνη αποτελεσματική και ανθρώπινη μέθοδος ελέγχου του πληθυσμού που έχει συσχετιστεί μακροπρόθεσμα με σημαντική μείωση του αριθμού των ζώων που καταλήγουν σε καταφύγια ζώων, είναι η οικειοθελής στείρωση των δεσποζόμενων ζώων (Clancy & Rowan 2003; FIREPAW, 2004 Secovich, 2003). Υπάρχουν επίσης στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η στείρωση πολύ συγκεκριμένων υπο-πληθυσμών ζώων συντροφιάς που βρίσκονται σε κίνδυνο -όπως είναι οι άγριες αδέσποτες γάτες και τα ζώα που φτάνουν στα καταφύγια- συμβάλλει στη μείωση του πληθυσμού (Zawistowski et al., 1998; Clancy & Rowan 2003; Levy et al., 2003; Lord et al., 2006; Natoli et al., 2006). Ωστόσο, η ASPCA δεν έχει στα χέρια της αξιόπιστα στοιχεία που να δείχνουν μια στατιστικά σημαντική μείωση των αδέσποτων, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής νόμων υποχρεωτικής στείρωσης με γενική εφαρμογή για όλα τα δεσποζόμενα ζώα, σε μια κοινότητα. Αντίθετα, η υποχρεωτική στείρωση των δεσποζόμενων ζώων μπορεί να επιφέρει ως ακούσιες συνέπειες την αύξηση των εισαγωγών σε καταφύγια καθώς και την παρεμπόδιση της επιστροφής των ζώων στους ιδιοκτήτες τους στις περιπτώσεις που το κόστος της στείρωσης είναι απαγορευτικό. Επομένως, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί κατά την ερμηνεία υπαρχόντων ισχυρισμών σχετικά με τα αποτελέσματα των κατά τόπους υποχρεωτικών νόμων για στείρωση. Πρώτον, επειδή η κατά κεφαλή εισαγωγή σε καταφύγια και η ευθανασία επηρεάζονται από διάφορους λόγους, είναι αδύνατο να προσδιοριστεί η επίδραση ενός νόμου υποχρεωτικής στείρωσης χωρίς να συγκριθούν οι τάσεις μιας κοινότητας ως προς την εισαγωγή σε καταφύγια και την ευθανασία για αρκετά χρόνια, πριν και μετά την εφαρμογή του νόμου, με τις αντίστοιχες τάσεις σε γειτονικές, παρόμοιες κοινότητες όπου η στείρωση δεν είναι υποχρεωτική. Δεύτερον, για να προσδιοριστούν με σιγουριά οι επιπτώσεις οποιουδήποτε προγράμματος στείρωσης στον πληθυσμό των ζώων, ο οποίος φυσικά κυμαίνεται από έτος σε έτος, θα πρέπει οι τάσεις του πληθυσμού να εξεταστούν για αρκετά μεγάλη περίοδο ώστε να απορροφήσουν αυτές τις φυσικές διακυμάνσεις. Τα συμπεράσματα που βασίζονται σε δεδομένα ενός ή δύο ετών μπορεί να είναι παραπλανητικά. Επιπλέον, δεν είναι συνετή η γενίκευση των αποτελεσμάτων που επιφέρουν νόμοι υποχρεωτικής στείρωσης. Ένας λόγος είναι ότι ο ορισμός του «υποχρεωτικού» ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των κοινοτήτων. Σε ορισμένες περιοχές, η υποχρέωση μπορεί να εκδοθεί για κάθε ζώο ηλικίας άνω των τεσσάρων μηνών, που φαίνεται αμετάβλητη, ενώ σε άλλες κοινότητες, η υποχρέωση προκύπτει μόνο όταν έχει διαπραχθεί κάποιο αδίκημα ελέγχου του ζώου ή εάν στο νοικοκυριό ζουν περισσότερα από ένα αστείρωτα θηλυκά ζώα. Μια άλλη επιπλοκή είναι ότι μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο ακόμη και για έναν κτηνίατρο να προσδιορίσει οπτικά εάν ένα ζώο, ιδιαίτερα θηλυκό, έχει στειρωθεί, πόσο μάλλον για έναν κρατικό υπάλληλο. Για αυτούς τους λόγους αλλά και λόγω των διαφορών μεταξύ των κοινοτήτων στη χρηματοδότηση της επιβολής του νόμου και στη δυνατότητα διάθεσης προσωπικού για την επιβολή του, η πραγματική επιβολή των νόμων υποχρεωτικής στείρωσης ποικίλλει ευρέως [στις ΗΠΑ], καθιστώντας πολύ δύσκολη τη σύγκριση μεταξύ των νόμων ή τις προβλέψεις σχετικά με το αποτέλεσμά τους. Ένας ακόμα λόγος που θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί κατά την ερμηνεία των επιπτώσεων της υποχρεωτικής στείρωσης είναι ότι τα στατιστικά στοιχεία για τις εισαγωγές σε καταφύγια και την ευθανασία παρουσιάζονται συχνά ως συνολικός αριθμός σκύλων και γατών. Σε ορισμένες κοινότητες, ο αριθμός των σκύλων που εισέρχονται στα καταφύγια και υποβάλλονται σε ευθανασία μειώνεται σημαντικά, ενώ ο αριθμός των γατών μειώνεται πιο αργά ή ακόμη και αυξάνεται. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας να εξεταστούν τα στατιστικά στοιχεία του πληθυσμού και των καταφυγίων ξεχωριστά για σκύλους και γάτες, έτσι ώστε η μείωση στις εγκαταλείψεις σκύλων να μην αποκρύπτει υποκρύπτει την αύξηση στις εγκαταλείψεις και ευθανασία γατών. Αυτό το ζήτημα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο κατά την ανάλυση της επίδρασης των νόμων υποχρεωτικής στείρωσης, καθώς οι άγριες και αδέσποτες γάτες εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού που καταλήγει στα καταφύγια. Αυτός ο σημαντικός παράγοντας δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί από νόμους υποχρεωτικής στείρωσης καθώς, από τη φύση τους, στοχεύουν μόνο ζώα που έχουν ιδιοκτήτη. Ακόμα και όταν ένας νόμος υποχρεωτικής στείρωσης φαίνεται να έχει θετική επίδραση σε μια πτυχή της ευζωίας των ζώων, μπορεί να έχει αρνητική επίδραση σε μια άλλη. Για παράδειγμα, τουλάχιστον σε μια κοινότητα που θέσπισε νόμο υποχρεωτικής στείρωσης, το αποτέλεσμα ήταν να αποκτήσουν οικογένειες λιγότερα ζώα συντροφιάς, είτε λόγω της απροθυμίας των εν δυνάμει ιδιοκτητών να πληρώσουν το υψηλό τέλος για τη διατήρηση ενός αστείρωτου ζώου είτε λόγω του κόστους της στείρωσης (Γραφείο Νομοθετικής Εποπτείας) 1997). Η ASPCA ανησυχεί επίσης ότι ορισμένες κοινότητες μπορεί να επαναπαύονται στη νομοθεσία υποχρεωτικής στείρωσης για τη μείωση των αδέσποτων, παρόλο που ο πληθυσμός στα καταφύγια ζώων είναι στην πραγματικότητα πολύ ετερογενής χωρίς μια μόνο αιτία (πηγή National Council on Pet Population Study and Policy, 2001, American Humane Association, 2013, Weiss et al 2014). Πολλοί κοινωνικοί, πολιτιστικοί και οικονομικοί παράγοντες καθώς και θέματα υγείας και συμπεριφοράς των ζώων...

Έναν από τους αυστηρότερους νόμους για υποχρεωτική στείρωση υιοθέτησε η κομητεία του Λος Άντζελες, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ το 2008, απαιτώντας την στείρωση των δεσποζόμενων σκύλων και γατών.   Το μέτρο στόχευε στη μείωση των ανεπιθύμητων ζώων και στον περιορισμό των χιλιάδων ευθανασιών που πραγματοποιούνται στα καταφύγια ζώων του Λος Άντζελες κάθε χρόνο.   Όσοι μετακόμιζαν στο Λος Άντζελες μαζί με το ζώο τους ήταν επίσης υποχρεωμένοι να συμμορφωθούν με το νόμο.   Τη χρονιά που ψηφίστηκε το μέτρο, θανατώθηκαν 56% περισσότεροι σκύλοι απο ότι τον προηγούμενο χρόνο. Πέντε χρόνια μετά, περισυλλέχθηκαν 38% περισσότεροι σκύλοι από ότι πριν το νόμο.   Στην Ελλάδα του 2024 θα έχουμε σίγουρα καλύτερα αποτελέσματα…   Τα αποτελέσματα στο ΛΑ για τους σκύλους:   2001 Εγκατάλειψη: 40,442 Ευθανασίες: 22,675 2002 Εγκατάλειψη: 34,295 Ευθανασίες: 17,335 (-24%) 2003 Εγκατάλειψη: 30,605 Ευθανασίες: 12,821 (-62%) 2004 Εγκατάλειψη: 26,949 Ευθανασίες: 9,985 (-22%) 2005 Εγκατάλειψη: 25,740 Ευθανασίες: 8,127 (-19%) 2006 Εγκατάλειψη: 24,999 Ευθανασίες: 6,949 (-15%) 2007 Εγκατάλειψη: 25,792 Ευθανασίες: 6,051 (-13%)   Το 2008, εγκρίθηκε το μέτρο υποχρεωτικής στείρωσης: 2008 Intake: 30,813 Ευθανασίες: 7,518 (+24%) 2009 Intake 31,869 Ευθανασίες: 7,624 (+1.5%) 2010 Intake : 33,396 Ευθανασίες: 8,210 (+7.7%) 2011 Intake: 35,589 Ευθανασίες: 9,452 (+15.1%)   Τα αποτελέσματα για τις γάτες:   2006 Ευθανασίες: 12,277 2007 Ευθανασίες: 8,960   Το 2008, εγκρίθηκε το μέτρο υποχρεωτικής στείρωσης: 2008 Ευθανασίες: 12,099 2009 Ευθανασίες: 11,938 2010 Ευθανασίες: 12,435 2011 Ευθανασίες: 13,561   Διαβάστε επίσης Εγκατάλειψη και απώλεια: πόσο νοιάζεται ο νέος Νόμος για το ζώο; Σαρωτική επικράτηση των μητρώων επί της ευζωίας στο νέο νόμο για τα ζώα συντροφιάς Χρειαζόμαστε φιλοζωικό νόμο ευρείας αποδοχής Το σχέδιο νόμου για τα ζώα ή πώς η ελπίδα πέθανε νωρίς Το Αλικάκι δείχνει να έχει περάσει δύσκολα. Είναι υπέροχη όταν εμπιστευτεί. Ζητάμε λοιπόν κάποιον να της δώσει χρόνο και σίγουρα θα τον ανταμείψει με τη γλύκα της   Λάβε κι εσύ μέρος στη διαβούλευση  

Η Μαρία Γκινάλα  γεννήθηκε σε οικογένεια που αγαπούσε τα ζώα και έζησε με μια μεγάλη ποικιλία σκύλων κάθε είδους, ράτσας και μη (πολλοί από τους οποίους ήταν πρώην αδέσποτα ή σκύλοι που χρειάζονταν υιοθεσία), ελληνικές και ξένες φυλές, καθώς και με άλογα και γάτες, δραστηριοποιούμενη ενεργά και στο φιλοζωικό χώρο μέσω της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας και άλλων σωματείων διάσωσης από πολύ νεαρή ηλικία. Σπούδασε εικαστικά και δημοσιογραφία και εργάστηκε σαν συντάκτρια, μεταφράστρια και εικονογράφος, σε συνεργασία με διάφορους εκδοτικούς οίκους στην Αθήνα, καθώς και σαν αγιογράφος, ζωγράφος και καθηγήτρια Καλών Τεχνών στην Ιρλανδία. Εργάστηκε σε εκτροφεία Μεγάλων Δανών και Ιρλανδικών Λυκοθήρων στη Βρετανία. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΚΟΕ και φιλοτέχνησε το λογότυπό του, καθώς και μέλος ή ιδρυτικό μέλος πολλών άλλων γενικών ομίλων, ομίλων φυλής (στην Ελλάδα, τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, την Ιρλανδία και τη Φιλανδία) και επιτροπών του ΚΟΕ. Υπήρξε εκτροφέας Μεγάλων Δανών σε μικρή κλίμακα, διεθνής κριτής μορφολογίας της Ομάδας 2 και συγγραφέας πολλών ειδικών άρθρων για τους σκύλους και την κυνοφιλία που έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα (σαν συνεργάτης του περιοδικού Κυνολογία και εκδότρια του περιοδικού Dog's Ο Κόσμος του Σκύλου), στην Κύπρο, στις Η.Π.Α., στην Μεγάλη Βρετανία, την Ιρλανδία και παγκόσμια μέσω του διαδικτύου. Έχει δώσει διαλέξεις και σεμινάρια σχετικά με την εκτροφή, τη μορφολογία και την κινησιολογία, σε ομίλους, κριτές, εκτροφείς και εκθέτες σε διάφορες χώρες και μέσω της Επιτροπής Προτύπων του ΚΟΕ έχει μεταφράσει δεκάδες πρότυπα της ΔΚΟ από τα αγγλικά στα ελληνικά και έχει συμμετάσχει στην έρευνα και την σύνταξη προτύπων για ελληνικές φυλές σκύλων εκ των οποίων κάποιες αναγνωρίστηκαν από τον ΚΟΕ. Έχει αναδείξει / εκθρέψει δεκατέσσερις πρωταθλητές, νικητές πολλαπλών πιστοποιητικών πρωταθλητή και σκύλους βραβευμένους σε εκθέσεις μορφολογίας στην Ελλάδα, την Αγγλία, τη Φιλανδία, τη Σουηδία, την Εσθονία, τη Λιθουανία και τη Ρωσία ενώ έχει επιλέξει, εισάγει στην Ελλάδα, χειριστεί και ήταν ιδιοκτήτρια, συνιδιοκτήτρια ή εκτροφέας Μολοσσών, Μπόξερ, Ντόμπερμαν, Μπουλμάστιφ, Ροτβάιλερ, Γκρέιχαουντ και Ιρλανδικών Ερυθρόλευκων Σέττερ που κατεκτησαν τίτλους Καλύτερου Φυλής, Ομάδος & Έκθεσης σε γενικές και ειδικές εκθέσεις, και έχει επίσης παρουσιάσει πολλούς άλλους σκύλους διαφόρων φυλών σε εκθέσεις στην Ελλάδα και αλλού. Ιδιαίτερα ξεχωριστοί για την ελληνική κυνοφιλία υπήρξαν πολυαγαπημένοι σύντροφοι της όπως η ιστορική ¨Κάλι” (η μοναδική μέχρι σήμερα εκπρόσωπος της φυλής των Μεγάλων Δανών που αναδείχτηκε Καλύτερη έκθεσης σε διεθνή πρωταθληματική διοργάνωση στην Ελλάδα), η “Λούσυ” (η πρώτη πρωταθλήτρια Ελλάδος στην φυλή των Ιρλανδικών Ερυθρόλευκων Σέττερ), η “Γκρέης” (ιστορική πρωταθλήτρια Ελλάδος στη φυλή Γκρεϊχάουντ), καθώς και κάποιοι αξέχαστοι σκύλοι που βοήθησε να εισαχθούν στην Ελλάδα, όπως η Μπουλού & ο Γκράνβιλ (πρωταθλητές Ελλάδος Μπουλμάστιφ, με κηδεμόνα την Αλεξία Καμμένου), ο Ρόρυ (πρωταθλητής Ελλάδος στην φυλή Μπόξερ, με χειριστή το Γιάννη Βλάχο), η Άντζι (πρωταθλήτρια Ελλάδος Ροτβάιλερ), ο πρωταθλητής Φάμπιο” (το καστανό Ντόμπερμαν από το εκτροφείο Marienburg των ΗΠΑ, της οικογενειας Νικολάου), το  Ροτβάιλερ “Φάλκο” του Βασίλη Παπανδρέου, το Στάφφορντσάιρ Μπουλ Τέρριερ “Κοντέσσα” του αείμνηστου φίλου Παντελή Γιατρά, που κατοικούν για πάντα στην καρδιά και τη μνήμη της. Μαζί με πολλούς άλλους συντρόφους, με ή χωρίς πετιγκρί, αλλά όλοι με τεράστια ψυχή και προσφορά, όπως η “Κίρκη” (Μ. Δανός), ο “Λέων” (Μπομπτέηλ), και η Αλωπεκίδα “Λάικα” που έγραψε το δικό της κεφάλαιο και παραμένει για την Μαρία ορόσημο και έμπνευση για την τιμή που οφείλει η Ελλάδα και ο λαός της στον σκύλο, εκτίμηση και ουσιαστική προστασία που ακόμη η Πολιτεία, η ελληνική κοινωνία και οι θεσμοί δεν έχουν εκπληρώσει και υπολείπονται κατά πολύ να αποδώσουν. Διετέλεσε κριτής μορφολογίας ολόκληρης της Ομάδας 2 της FCI και των Αμερικάνικων Ακίτα σε διεθνές επίπεδο, καθώς και Ελληνικών φυλών σε εθνικό επίπεδο, και κριτής πρωταθλήματος του Βρεττανικού Κυνολογικού Ομίλους για τους Μεγάλους Δανούς. 'Εχει κρίνει σε εξειδικευμένες πρωταθληματικές εκθέσεις Μεγάλων Δανών στην Βρετανία, την Βραζιλία, τη Γερμανία, τη Δανία, την Ιταλία, τον Καναδά και τη Φιλανδία, καθώς και το Newfoundland Club της Ιρλανδίας, σε πολλά διεθνή και εθνικά πρωταθλήματα, και ειδικές πρωταθληματικές και ανοιχτές εκθέσεις στην Ελλάδα, τη Σκανδιναβία, την Ιρλανδία, την Μεγάλη Βρετανία και άλλες χώρες. Ασχολείται με τα εικαστικά και τη συγγραφή. Είναι μητέρα μιας κόρης που είναι Μικροβιολόγος, κατοικεί μόνιμα στην Ιρλανδία από το 2004 και ασχολείται επί πολλά χρόνια, σε συνεργασία και με την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Διάσωσης των Αυτόχθονων Φυλών Κατοικίδιων, Αγροτικών & Οικόσιτων Ζώων “Αμάλθεια” με την μελέτη και την ενημέρωση για τους ελληνικούς αυτόχθονους τύπων σκύλου, και ιδιαίτερα κάποιων ιστορικών φαινότυπων, όπως της Αλωπεκίδας και του Σουλιώτικου σκύλου, οι οποίοι είναι παραμελημένοι και κρίσιμα απειλούμενοι. [caption id="attachment_75198" align="aligncenter" width="1024"] “Hope, Lost”: Ακρυλικό σε καμβά, φτιαγμένο ειδικά για δημοπρασία υπέρ των αδέσποτων της Ρουμανίας τον Οκτώβριο του 2013.[/caption] Για τις Αλωπεκίδες και όλα τα σκυλιά του χωριού και του δρόμου στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο.   Για να βοηθήσεις στην προσπάθεια διάσωσης της Αλωπεκίδας: www.facebook.com/groups/alopekis      

  Ένα  ζώο που εγκαταλείπεται ή χάνεται έχει ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης στο δρόμο.  Αν δεν διασωθεί άμεσα, θα πεθάνει από ασιτία, αρρώστια ή χτυπημένο από αυτοκίνητο.  Από τα πιο προβληματικά σημεία του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου είναι το «Άρθρο 5: Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς» (θα επανέλθουμε), όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται: Ο ιδιοκτήτης δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς υποχρεούται: «(ζ) Να μην εγκαταλείπει το ζώο συντροφιάς του.» Πρόκειται για ένα ατυχές σημείο, καθώς ο νομοθέτης δεν λέει ρητά το αυτονόητο, ότι ο ιδιοκτήτης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να εγκαταλείπει το ζώο του. Η εγκατάλειψη είναι ένα από τα σοβαρότερα αδικήματα που διαπράττονται εις βάρος των ζώων (και από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη χώρα μας), και όμως δεν υπάρχει ως ορισμός στο Άρθρο 2, ούτε αναγνωρίζεται ως μορφή κακοποίησης στο Άρθρο 16 (όπου υπάρχει μόνο η εγκατάλειψη νεογέννητων). Προβλέπεται ως πρόστιμο, αλλά αυτό δεν αρκεί.   Εγκατάλειψη ή απώλεια; Είναι πολύ εύκολο να «μεταμφιεστεί» η εγκατάλειψη σε «απώλεια». Ας δούμε ένα πραγματικό περιστατικό του 2019: σκύλος βρέθηκε σε νησί, σε τραγική κατάσταση, και έφερε μικροτσίπ καταχωρημένο σε άτομο που κατοικούσε στην ηπειρωτική Ελλάδα, 400 χλμ. μακριά. Όταν τηλεφωνήσαμε στον «ιδιοκτήτη», αρχικά δεν καταλάβαινε για ποιο ζώο του λέγαμε (συνηθισμένο). Δεν ήξερε καν τι είναι μικροτσίπ ούτε πώς ένα ζώο βρέθηκε καταχωρημένο στα προσωπικά του στοιχεία. Κατά την τηλεφωνική επικοινωνία, αναφέρθηκαν οι λέξεις «εγκατάλειψη» και «παράνομο». Αυτές κέντρισαν τη μνήμη του και τον οδήγησαν να θυμηθεί, «ααα ναι, το έχασα πριν δυο χρόνια, έρχομαι να το πάρω». Ήταν σαφές ότι αυτό το ζώο, για το καλό του, ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ να επιστρέψει στο συγκεκριμένο άτομο. Εκτός από την αδυναμία του νόμου να του επιβάλλει κυρώσεις για την εγκατάλειψη, υπήρχε και τεχνικό αδιέξοδο: ήταν αδύνατο να αλλάξει ο ιδιοκτήτης του ζώου στο σχετικό μητρώο, χωρίς τη γραπτή συναίνεση του ατόμου που το εγκατέλειψε.  Αυτό είναι ένα από χιλιάδες περιστατικά εγκατάλειψης που οι εθελοντές φιλόζωοι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε κάθε χρόνο, κι ο ισχύων νόμος αντί να βοηθά, μόνο δυσκολεύει, στις περιπτώσεις που το ζώο φέρει καταχωρημένο μικροτσίπ.  Η ακόλουθη παράγραφος στο νέο νόμο φαίνεται να διορθώνει αρκετά την κατάσταση ως προς την τιμωρία του ιδιοκτήτη, όμως θα πρέπει να προβλεφθεί και η άμεση αλλαγή ιδιοκτήτη στο σχετικό μητρώο για το καλό του ζώου. Άρθρο 7, παρ.5(β) Τα ζώα που περισυλλέγονται επειδή περιφέρονται σε δημόσιους χώρους ελέγχονται για ηλεκτρονική σήμανση: βγ) Αν έχουν σήμανση από την οποία προκύπτει ότι είναι δεσποζόμενα, τότε ελέγχεται αν το ζώο έχει δηλωθεί ως απολεσθέν. Σε καταφατική περίπτωση, ενημερώνεται ο ιδιοκτήτης για να το παραλάβει. Αν δεν υπάρχει δήλωση απώλειας, διερευνάται εάν συντρέχει περίπτωση εγκατάλειψης και ενημερώνεται η Ελληνική Αστυνομία.   Απώλεια: ατύχημα ή ανευθυνότητα; Οι εθελοντές που συμμετέχουμε σε διασώσεις, αναγνωρίζουμε αμέσως ένα ζώο που έχει πρόσφατα εγκαταλειφθεί ή χαθεί. Και αυτό γιατί η όλη συμπεριφορά του κραυγάζει ότι δεν γνωρίζει πώς να επιβιώσει στο δρόμο.  Αν το ζώο φέρει καταχωρημένο μικροτσίπ πρέπει να το επιστρέψουμε στον ιδιοκτήτη του, ανεξάρτητα αν αυτό είναι προς το συμφέρον του ζώου (αν δηλαδή ο ιδιοκτήτης είναι υπεύθυνος και κατάλληλος). Αρκετές φορές η απώλεια οφείλεται σε ανευθυνότητα του ιδιοκτήτη (πχ δεν έχει περιφράξει επαρκώς το χώρο, αφήνει το ζώο να βγαίνει βόλτα μόνο του, το έχει έξω ενώ υπάρχουν πυροτεχνήματα ή κεραυνοί, κ.ά.) και συχνά τα περιστατικά αυτά είναι επαναλαμβανόμενα. Ο νόμος που βρίσκεται σε διαβούλευση δεν ενδιαφέρεται για την ασφάλεια του ζώου και δεν εξετάζει ούτε πού οφείλεται η απώλεια ούτε πόσο συχνά επαναλαμβάνεται. Ενδιαφέρεται μόνο για καταχωρήσεις σε μητρώα και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, μόνο για το αν η απώλεια δηλώθηκε εμπρόθεσμα (δηλαδή εντός δύο ημερών). Ακόμα και αν δεν πρόκειται για εγκατάλειψη αλλά για πραγματική απώλεια, θα πρέπει αφενός να υπάρχει δυνατότητα μη επιστροφής του ζώου, σε σοβαρές περιπτώσεις ανευθυνότητας, και αφετέρου να υποχρεούται ο ιδιοκτήτης να καλύψει τα έξοδα της μέχρι τότε περίθαλψης, ανεξαρτήτως αν το ζώο θα του επιστραφεί ή όχι.   Τι προβλέπεται για όσους δεν θέλουν πλέον ή δεν μπορούν να κρατήσουν το ζώο τους; Η παράδοση ενός ζώου στο δήμο από τον ιδιοκτήτη του, παρότι προβλέπεται ασαφώς από την ισχύουσα νομοθεσία, ουδέποτε εφαρμόστηκε. Στο προτεινόμενο σχέδιο νόμου προβλέπεται πιο αναλυτικά (και αυτό είναι θετικό), αν και μόνο για σκύλους ή γάτες: Άρθρο 5, παρ.1(ζ) [ο ιδιοκτήτης] σε περίπτωση που επιθυμεί να τα αποχωριστεί, υποχρεούται να γνωστοποιεί την πρόθεσή του αυτή στην αρμόδια υπηρεσία του δήμου του τόπου της μόνιμης κατοικίας του προκειμένου, με μέριμνα του δήμου, να αναρτηθεί προς υιοθεσία στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων Συντροφιάς για χρονικό διάστημα τουλάχιστον τριάντα (30) ημερών. Ακολούθως, και εφόσον δεν βρεθεί νέος ιδιοκτήτης, το παραδίδει αποκλειστικά στην αρμόδια υπηρεσία του δήμου αυτού με την υπογραφή σχετικής υπεύθυνης δήλωσης και καταβολή ποσού τριακόσιων (300) ευρώ για την παράδοση, εφόσον είναι σκύλος, ή εκατό (100) ευρώ, εφόσον είναι γάτα. Ο πιστοποιημένος υπάλληλος του δήμου μεριμνά άμεσα για την ενημέρωση του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς ως προς τη μεταβολή αυτή και την καταγραφή του ζώου ως αδέσποτου με προσωρινό ιδιοκτήτη τον δήμο. Ιδιόκτητης που εγκαταλείπει το ζώο συντροφιάς του στερείται της δυνατότητας απόκτησης άλλου ζώου συντροφιάς για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών. Ο υπό διαβούλευση νόμος δεν εξετάζει αν η παράδοση του ζώου είναι προϊόν ανωτέρας βίας (ασθένεια, θάνατος, μετανάστευση) και επιτρέπει στον ιδιοκτήτη, απλά να το έχει βαρεθεί. Αυτό, όχι μόνο δεν ενθαρρύνει την υπεύθυνη ιδιοκτησία αλλά ενισχύει την επιπολαιότητα. Δεν απασχολεί καν το νομοθέτη αν ο ιδιοκτήτης έχει και άλλα ζώα που επιλέγει (προς το παρόν τουλάχιστον) να κρατήσει.  Η συγκεκριμένη διάταξη κλείνει με την πρόβλεψη:  «Ιδιόκτητης που εγκαταλείπει το ζώο συντροφιάς του στερείται της δυνατότητας απόκτησης άλλου ζώου συντροφιάς για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών.» Εδώ ο νομοθέτης δείχνει σε πλήρη σύγχυση καθώς είτε ταυτίζει την «παράδοση» που ο ίδιος προβλέπει με την «εγκατάλειψη», είτε η συγκεκριμένη φράση αφορούσε κάποια άλλη διάταξη και βρέθηκε εδώ... εκ παραδρομής. Σε τι διαφέρει η δημοτική εγκατάλειψη από την ιδιωτική; Συχνά «(επαν)εντάσσονται» ζώα από το δήμο, που ΔΕΝ θα έπρεπε να επανενταχθούν, γιατί δεν έζησαν ποτέ στο δρόμο και δεν έχουν τα εφόδια να επιβιώσουν εκεί. Κάποια είναι από κατασχέσεις και πλέον περισσότερα θα προέρχονται από ιδιοκτήτες που «επιθυμούν να τα αποχωριστούν». Ο νόμος επιτρέπει στους δήμους να...

Από το 2015 που ιδρύθηκε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προστασίας Ιπποειδών, ΙΠΠΟΘΕΣΙΣ, κατανοώντας τις τεράστιες ελλείψεις σε νομοθετικό και ελεγκτικό πλαίσιο, έθεσε ως προτεραιότητα εκτός από την περίθαλψη κακοποιημένων ιπποειδών, τη νομοθετική προστασία τους ώστε η κακοποίηση να αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. Στην χώρα μας δύο είναι οι κατηγορίες των ιπποειδών: εκείνα που ανήκουν στα χρήσιμα εργαλεία και εκείνα που ανήκουν στα άχρηστα εργαλεία. Μια αναζήτηση διαδικτυακή σε σελίδες πώλησης αυτοκινήτων, αγροτεμαχίων, όπλων, θα σας πείσει για τον μεσαίωνα που επικρατεί. Οι έμποροι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να φωτογραφίζονται μπροστά σε σκελετωμένα ζώα και παράνομα φορτηγά μεταφοράς ιπποειδών που καμία σχέση δεν έχουν με όσα ορίζει η σχετική νομοθεσία. Όμως, γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, πως ο ελεγκτικός μηχανισμός ζει σε κάποιον άλλον πλανήτη, οπότε δεν έχουν λόγο να ανησυχούν. Φτάσαμε στο καλοκαίρι του 2021 όπου με την καθοριστική συνδρομή της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας, καταφέραμε να απαγορευτεί με νόμο η σφαγή ιπποειδών. Μέχρι σήμερα η απαγόρευση ίσχυε μόνο για σκύλους και γάτες αφού τα ιπποειδή παραμένουν στην νοοτροπία όλων κυρίως ως εργαλεία. «Γιατί να μην τα σφάξουμε όταν δεν τα χρειαζόμαστε»; Ή «σιγά καλέ που τα σφάζουν, σιγά μην ασχοληθούμε….»   Και φτάνουμε στο σήμερα, και στην αναμονή ενός σχεδίου νόμου για τα ζώα συντροφιάς για το οποίο όλοι χαίρονται και κανένας δεν έχει διαβάσει. Το σωματείο μας δεν είχε το προνόμιο να ανήκει στην φιλοζωική ή ιδιωτική κοινότητα που συνεργάστηκε για την δημιουργία του και έτσι «από τα αδέσποτα μαθαίνουμε ειδήσεις». Μετά από πολύ κόπο βρήκαμε ένα προσχέδιο. Δεν γνωρίζουμε αν είναι το τελικό, το προημιτελικό ή κάτι άλλο, οπότε θα περιμένουμε να τοποθετηθούμε επίσημα όταν κατατεθεί στην διαβούλευση. Σύμφωνα όμως με όσα έχουμε διαβάσει, δύο είναι τα σημεία ντροπής για τα ιπποειδή στο νέο σχέδιο νόμου: Ενώ αρχικά είχε ενσωματωθεί η απαγόρευση σφαγής ιπποειδών, σε μεταγενέστερο σχέδιο του νόμου που εστάλη από Υπουργείο, έχει αφαιρεθεί. Δηλαδή, οι έμποροι πιέζουν και είναι εύκολο να τα καταφέρουν όταν κανένας δεν είναι εκεί για να τα υπερασπιστεί. Συμπεριλαμβάνονται στα ζώα υπηρεσίας τα πόνυ μινιατούρα χωρίς να ορίζεται ο τρόπος εκπαίδευσης, χρήσης και εκτροφής τους. Χωρίς να ορίζονται οι κανόνες ευζωίας παρά μόνο οι πέντε ελευθερίες για όλα τα ζώα. Σε μια χώρα που ακόμα δεν έχει καταγράψει τα ιπποειδή, σε μια χώρα που τις κοινωνίες εκτροφής ιπποειδών τις ονομάζει κοινωνίες εκμετάλλευσης, κάποιοι αποφάσισαν να δώσουν μεγαλύτερη χαρά σε ζωέμπορους.  Μάθαμε πως θα αφαιρεθεί η λέξη πόνυ μινιατούρα (φωτογραφική διάταξη) και θα μπει η λέξη άλογο. Τόσο πρόχειρα γραμμένο για τα ιπποειδή πού όποιος έχει πρόσβαση προτείνει ότι θέλει. Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει. Δεν γνωρίζουν πως πόνυ και άλογο ανήκουν στα ιπποειδή… Αν  τα παραπάνω επιβεβαιωθούν είναι σίγουρο πως οι επίσημοι φορείς για ακόμα μια φορά θα αποδείξουν πως θεωρούν τα ιπποειδή ζώα ενός κατώτερου Θεού. Και θα μας βρουν απέναντί τους με κάθε νόμιμο δικαίωμα που διαθέτουμε σε Εθνικό και Ενωσιακό επίπεδο για να πετύχουμε την προστασία τους. *  Η Ρόζα Ρούσσου είναι ιδρυτικό μέλος του ΙΠΠΟΘΕΣΙΣ (μέλος:  ΠΦΟ, Eurogroup for Animals, World Federation for Animals Διαβάστε επίσης Σαρωτική επικράτηση των μητρώων επί της ευζωίας στο νέο νόμο για τα ζώα συντροφιάς Θα απαγορεύεται να στειρώνουμε αδέσποτες γάτες (ή σκύλους) Χρειαζόμαστε φιλοζωικό νόμο ευρείας αποδοχής Το σχέδιο νόμου για τα ζώα ή πώς η ελπίδα πέθανε νωρίς Ποιος έχει διαβάσει το νέο νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς;