Όταν υιοθετήσαμε τον Σέβο, ο Τάκος, που ήταν ήδη τέσσερα χρόνια μαζί μας, εμφάνισε δερματικά. Τον πήγαμε σε κτηνίατρο – δερματολόγο, τον πήγαμε σε αλλεργιολόγο, του κάναμε ομοιοπαθητική, πληρώσαμε τα […]

Είναι αρκετή ώρα κουλουριασμένη στο καλαθάκι της. Κοιμάται βαθιά. Και, ξαφνικά, η αναπνοή της γίνεται γρήγορη και ακανόνιστη. Οι μύες του προσώπου της συσπώνται. Σηκώνει το πόδι της λες και […]

Χθες το πρωί, ο Τάκος αποφάσισε να διασκεδάσει την πλήξη του σκάβοντας το χώμα στις φρεσκοποτισμένες γλάστρες μας. Έπειτα, περπάτησε από τη μία άκρη του σπιτιού στην άλλη, αφήνοντας τα […]

Τα βράδια που αργώ να γυρίσω, η Ρίνα ανεβαίνει στο ψηλότερο ράφι της βιβλιοθήκης -χωρίς να κάνει την παραµικρή ζημιά- και µε περιμένει. Με το που γυρνάω το κλειδί στην […]

Σε όλη τη διαδρομή προς το σπίτι έκλαιγε γοερά. Ήταν φθινόπωρο, επτά χρόνια πριν. Είχα βάλει το κουτάκι μεταφοράς στο κάθισμα του συνοδηγού. Στα κόκκινα φανάρια τής έριχνα κλεφτές ματιές. […]