Ερώτηση: «Έχω μια γατούλα ράτσας Μaine Coon, ενός έτους. Την πήρα από Γερμανία σε ηλικία 4 μηνών. Στην αρχή ήταν συνεχώς βρεγμένη. Τώρα το παθαίνει πιο αραιά. Ο κτηνίατρος συνέστησε αντιβίωση. Για όσο χρονικό διάστημα την παίρνει, η γάτα είναι μια χαρά. Όταν τη σταματήσει η ακράτεια ξαναρχίζει. Μπορείτε, σας παρακαλώ, να μου δώσετε κάποιες συμβουλές για το τι πρέπει να κάνω;»
Απαντά η κτηνίατρος Φέη Ζερβουδάκη:
Ένα ζώο που έχει ακράτεια δεν μπορεί να ελέγξει τη διαδικασία της ούρησης, με αποτέλεσμα να χάνει ούρα συνεχώς ή κατά διαλείμματα.
Γάτες με ακράτεια έχουν «βρεγμένη» γούνα στην περιγεννητική χώρα, ενώ ο ερεθισμός από τα ούρα μπορεί να προκαλέσει δερματίτιδα στην ίδια περιοχή. Συχνή επιπλοκή της ακράτειας είναι και η ουρολοίμωξη, η οποία συχνά εντείνει τα συμπτώματα. Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις όπου η ακράτεια ούρων οφείλεται σε νευρολογικές παθήσεις, η γάτα μπορεί να παρουσιάσει και άλλα συμπτώματα όπως κινητικές διαταραχές, ακράτεια κοπράνων κ.α.
Πού οφείλεται;
Στις γάτες η ακράτεια δεν είναι συχνή. Είναι δυνατόν να σχετίζεται είτε με ανατομικές ανωμαλίες του ουροποιητικού ή του νευρικού συστήματος (οπότε και η ακράτεια πρωτοεμφανίζεται σε νεαρή ηλικία), είτε με νευρολογικές παθήσεις που συχνότερα παρατηρούνται σε ενήλικες γάτες.
Ενδεικτικά, ανατομικές ανωμαλίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ακράτεια είναι η παρουσία έκτοπων ουρητήρων, τα συρίγγια της ουρήθρας, η συγγενής στένωση ή υποπλασία της ουρήθρας, τα έκτοπα κέρατα της μήτρας και ο νωτιαίος δυσραφισμός. Η δυσαυτονομία και η συγγενής ανεπάρκεια του σφικτήρα της ουρήθρας είναι επίσης παθήσεις που ενδέχεται να εκδηλωθούν με ακράτεια σε νεαρά γατάκια.
Σημαντικό κριτήριο για τη διαφοροποίηση των αιτίων της ακράτειας είναι το αν το ζωάκι «χάνει» ούρα όταν η ουροδόχος κύστη του είναι γεμάτη ή αν έχει ακράτεια ακόμα και όταν η κύστη δεν είναι πλήρης.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Για να διαπιστωθεί η αιτία της ακράτειας στη γάτα, ανάλογα με την περίπτωση, θα χρειαστούν ειδικές εξετάσεις. Αρχικά, απαιτείται λεπτομερής κλινικός και νευρολογικός έλεγχος καθώς και εξετάσεις ούρων και αίματος.
Στη συνέχεια, για τη διαπίστωση και εντόπιση τυχόν ανατομικών διαταραχών του ουρογεννητικού συστήματος πρέπει να γίνουν ειδικές απεικονιστικές εξετάσεις όπως οι ακτινογραφίες και το υπερηχογράφημα κοιλίας καθώς και απεκκριτική ή παλίνδρομη ουρογραφία.
Από την άλλη πλευρά, για τη διερεύνηση και διάγνωση των συγγενών ή μή νευρογενών διαταραχών ούρησης διενεργούνται εξετάσεις όπως τα ακτινογραφήματα της σπονδυλικής στήλης, η μυελογραφία, η μαγνητική τομογραφία, η κυστεομετρογραφία και το ηλεκτρομυογράφημα των μυών του σφικτήρα της ουρήθρας και του πρωκτού.
διαφήμιση
Πώς αντιμετωπίζεται;
Η αντιμετώπιση της ακράτειας λόγω ανατομικών ανωμαλιών είναι χειρουργική στις περισσότερες περιπτώσεις, ενώ η θεραπεία της ακράτειας εξαιτίας νευρολογικών διαταραχών μπορεί να είναι χειρουργική ή φαρμακευτική, ανάλογα με την αιτία.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να υπάρχει φροντίδα για την επαρκή κένωση της κύστης και για την αποφυγή ή αντιμετώπιση των ουρολοιμώξεων και της δερματίτιδας στην ουρογεννητική περιοχή που συχνά αναπτύσσονται σε ζώα με ακράτεια.
Διαβάστε επίσης
Θα μάθει το γατάκι μου να πηγαίνει στην άμμο;
Ποιο τύπο άμμου προτιμά η γάτα σας;
Τετράποδοι… παππούδες: Πώς αλλάζει η συμπεριφορά τους όταν γερνούν;
Άτακτο, ζημιάρικο γατάκι; Το βοηθάμε να κόψει 12 κακές συνήθειες.
«Το γατάκι μου παίζει άγρια»: 7 συμβουλές για να αποθαρρύνετε το σκληρό παιχνίδι
Προλάβετε τα πιο συνηθισμένα ατυχήματα στο σπίτι
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΧΟΛΙΑ