«Το νέο μου “αίσθημα” δεν θέλει το σκύλο ή το γάτο μου.»

Από την Κλέα Μοριανού

Σοβαρά; Εσείς ρωτάτε, οι ΤΡΙΧΕΣ απαντούν.

Sfinakia meorthedog www

«Ο νέος μου φίλος δεν συμπαθεί το σκύλο μου και δεν μπορώ να τον κρατήσω. Υπάρχει κανείς που να ενδιαφέρεται; Είναι καθαρός, ήσυχος, γλυκός, αγαπησιάρης και δεν κάνει ζημιές στο σπίτι. Είναι 25 χρονών και εργάζεται σε εταιρία μάρκετινγκ.» Ακούγεται σκληρό;

Αν μπαίνετε τακτικά στις ΤΡΙΧΕΣ είναι πολύ πιθανόν να μη σας απασχόλησε ποτέ ένα τέτοιο δίλημμα. Η αλήθεια είναι πως ούτε εμένα με απασχόλησε. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν προσπάθησαν πάμπολλες φορές να με επηρεάσουν μέλη του στενού οικογενειακού μου κύκλου να ξεφορτωθώ τους τετράποδους με επιχειρήματα όπως: «θα σου καταστρέψουν τη ζωή», «θα σου διαλύσουν το γάμο», «θα σου μεταδώσουν ασθένειες», «θα χάσεις τους φίλους σου»… Άκουγα με έκπληξη τις πρώτες φορές, βαριεστημένα έπειτα – είπαμε, το έχω ακούσει άπειρες φορές! Αγαθές οι προθέσεις τους; Ποιος ξέρει; Ίσως τους αρέσει ο τρόπος που… μαγειρεύω αλλά, με τόσες τρίχες στο σπίτι, στερούνται τα φαγητά μου. Πίσω στο θέμα μας…

 

Ο τετράποδος ή το «αίσθημα»;

Εξαρτάται. Αν είστε κι εσείς της άποψης ότι «οι τετράποδοι του σπιτιού είναι οικογένεια και όποιος δεν το καταλαβαίνει δεν κάνει για μένα» τότε δεν υπάρχει δίλημμα. Δεν είμαστε όμως όλοι οι ιδιοκτήτες κατοικιδίων ίδιοι. Δεν τα αγαπάμε όλοι το ίδιο, δεν τα αφήνουμε όλοι πάνω στους καναπέδες, δεν κάνουμε όλοι θυσίες για να τους προσφέρουμε καλύτερη τροφή. Προφανώς αυτός είναι και ο λόγος που ο κοινωνιολόγος David Blouin,του Indiana University, αποφάσισε να μας κατατάξει σε 3 κατηγορίες:

1. Κυρίαρχοι (Dominionists) – Βλέπουν το ζώο σαν ένα χρήσιμο βοηθό (πχ. στο κυνήγι, στην εξολόθρευση των ποντικιών ή στην προστασία της περιουσίας τους) υποδεέστερο, όμως, των ανθρώπων. Το αγαπάνε και το φροντίζουν αλλά… ουδείς (τετράποδος) αναντικατάστατος.

2. Ανθρωπιστές (Humanists)  Το βλέπουν σαν το παιδί τους. Το φροντίζουν, με το παραπάνω, του επιτρέπουν να ανεβαίνει στο κρεβάτι, του μαγειρεύουν ειδικά γεύματα, οργανώνουν τις διακοπές τους με γνώμονα ΚΑΙ τη δική του καλοπέραση.

3. Προστάτες (Protectionists) – Επιθυμούν να είναι ο συνήγορος του δικού τους αλλά και όλων των ζώων. Έχουν ισχυρές απόψεις για τα δικαιώματα και την καλή διαβίωσή τους. Συνήθως είναι βετζετέριαν ή βέγκαν.

Βλέπετε τον εαυτό σας σε μια από τις παραπάνω κατηγορίες; Ίσως οι όροι που επέλεξε ο κύριος Blouin να είναι ατυχείς (ίσως να φταίει η μετάφραση). Αλλά τα πράματα ξεκαθαρίζουν κάπως αφού το δίλημμα «ή ο τετράποδος ή εγώ» δεν θα απασχολούσε ποτέ έναν Κυρίαρχο αλλά ούτε και έναν Προστάτη. Ο πρώτος δεν θα είχε κανέναν ενδοιασμό να ξεφορτωθεί το «χρήσιμο» κατοικίδιο για ένα πολλά υποσχόμενο ερωτικό ειδύλλιο. Κι ο Προστάτης θα διαολόστελνε όποιον του ζήταγε κάτι τέτοιο. Άρα το δίλημμα υπάρχει μόνο για τους ανήκοντες στην κατηγορία των Ανθρωπιστών, που αγαπούν πολύ τον τετράποδο σύντροφό τους αλλά ΚΑΙ τους ανθρώπους (δεν τους λέει τυχαία Ανθρωπιστές ο Blouin). Έτσι, όταν κάποιο άτομο του περιβάλλοντός τους κρίνει τη σχέση τους με τον τετράποδο «προβληματική», είναι αναμενόμενο να επηρεάζονται. Επιχειρήματα του τύπου «τόση αγάπη για τους τετράποδους δεν είναι φυσιολογική» ή «έτσι κινδυνεύεις να μείνεις στο ράφι» ή ακόμα «αν δεν είσαι έτοιμος να θυσιάσεις τον τετράποδο για έναν άνθρωπο τότε χρειάζεσαι ψυχίατρο» έχουν ταλαιπωρήσει κάποιους από εμάς.

 

Δεν είστε μόνοι…

Αισθάνεστε, πράγματι, ότι «δεν είστε φυσιολογικοί» και ότι «χρειάζεστε ψυχίατρο»; Ακόμα κι αν σας πούμε ότι ανήκετε… στην πλειοψηφία; Σύμφωνα με στατιστική έρευνα του 2013 ανάμεσα σε ιδιοκτήτες κατοικιδίων στις ΗΠΑ, το 67% των γυναικών δεν θα προχωρούσαν ποτέ σε μια σχέση αν υπήρχε θέμα με το ζώο τους. Αρκετοί είναι και οι άντρες που θα προτιμούσαν το σκύλο ή τη γάτα τους από το «αίσθημα», σε ποσοστό 49%. Παλαιότερα, είχε τεθεί παρόμοιο ερώτημα σε παντρεμένους. Αλλά εκεί έμπαινε ζήτημα διαζυγίου για χάρη του κατοικιδίου τους. Πάντως ακόμα και σε εκείνη την περίπτωση το 14% εξ αυτών θα χώριζαν δίχως ενδοιασμούς!

 

Το σκύλο ή… το φίλο;

Ακόμα σας απασχολεί το ποιον να επιλέξετε, τον τετράποδο ή το «αίσθημα»; Ακόμα κι έτσι, εξαρτάται από τους λόγους που δεν γίνεται να έχετε ΚΑΙ τους δυο. Δεν είναι, πάντως, καθόλου υπερβολικό να απαιτήσετε από το φίλο σας να μάθει να συμβιώνει με τους τετράποδους. Αυτό είναι άλλωστε το «νορμάλ» – στις Η.Π.Α. τουλάχιστον, όπου 62% των νοικοκυριών συμπεριλαμβάνουν πλέον τουλάχιστον ένα σκύλο ή μια γάτα.

Πότε είναι θεμιτό να στερηθούμε τον τετράποδο για πάρτη του αισθήματος; Όταν υπάρχει λόγος σοβαρός, πχ. θέμα υγείας, τότε ναι, σηκώνει συζήτηση. Αρκεί το «αίσθημα» να έχει τη διάθεση να κάνει και κάποιες υπαναχωρήσεις. Αν, για παράδειγμα, είναι αλλεργικό στα ζώα υπάρχουν κι άλλες λύσεις, λιγότερο δραστικές. Είναι έτοιμο να τις εξαντλήσει πριν απαιτήσει να αποχωριστούμε το σκύλο ή τη γάτα μας; Αν φοβάται τα ζώα, θα δοκίμαζε πρώτα να ξεπεράσει τη φοβία του με τη βοήθεια ειδικού; Αν τα σιχαίνεται, θα μπορούσε να συμβιβαστεί με την ιδέα του ζώου που κυκλοφορεί μέσα στο σπίτι εφόσον και εμείς δεχόμασταν να μην ανεβαίνει πλέον [το ζώο] πάνω στο κρεβάτι και στον καναπέ; Αν «μισεί» τα ζώα γενικά, μήπως γνωρίζοντας το δικό μας αλλάξει απόψεις, με τα κόλπα και τις χαριτωμενιές του;

Αλλά, μεταξύ μας, αν μισεί ή σιχαίνεται τα ζώα είστε σίγουροι ότι θέλετε να είστε μαζί του; Ή μήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε τη σχέση σας και να εξετάσετε τι κοινό έχετε με αυτό τον άνθρωπο, σε πόσα άλλα θέματα διαφωνείτε και πόσα ακόμα από αυτά (ή αυτούς) που αγαπάτε θα σας ζητήσει να θυσιάσετε στο μέλλον; Είστε πραγματικά διατεθειμένοι να συνεχίσετε τη σχέση αυτή με κάθε κόστος; Αξίζει πραγματικά να διώξετε τον τετράποδο;

 

Σώζεται η σχέση;

Παραδεχτείτε το. Αυτό που θέλετε να μάθετε είναι αν γίνεται να έχετε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.

διαφήμιση

Αν βρίσκεστε στην αρχή μιας σχέσης και, για παράδειγμα, το αίσθημα«δεν καταλαβαίνει τα ζώα» αλλά δέχεται να προσπαθήσει «να μάθει», τότε υπάρχουν ελπίδες. Εάν, όμως, δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του, αν δε δέχεται να συνυπάρξει με το κατοικίδιο και σας δίνει τελεσίγραφο τότε, μάλλον, ήρθε η στιγμή να τερματίσετε τη σχέση. Όταν κάποιος σας ζητά να θυσιάσετε κάτι που σας δίνει ευτυχία, όπως είναι για σας ο σκύλος ή η γάτα σας, τότε το πιθανότερο είναι ότι έχει πρόβλημα ο ίδιος. Μήπως έχει ανασφάλειες;… Ζηλεύει;… Προσπαθεί να σας ελέγξει;…

 

Μήπως δεν σας σέβεται;

Του δώσατε να καταλάβει ότι δεν μπορείτε να φανταστείτε τη ζωή σας χωρίς ζώα κι ότι είναι ουσιαστικό κομμάτι της ύπαρξής σας; Δεν θα ήσασταν ίδιοι χωρίς αυτά. Και το να προσπαθούμε να είμαστε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε πραγματικά για να σώσουμε μια σχέση είναι η συνταγή για την αποτυχία.

 

Μήπως ζηλεύει;

Μιλάμε για το «αίσθημα». (Αν σκεφτήκατε τον τετράποδο, απορούμε που ακόμα το συζητάτε… Δώστε στο «αίσθημα» να καταλάβει ότι ο τετράποδος δεν φεύγει.)

Αν το «αίσθημα» έχει πρόβλημα μόνο με το δικό σας ζώο και όχι όλα τα ζώα γενικά, υπάρχουν δυο τινά:
α) το ζώο να είναι πραγματικά… ανυπόφορο ή
β) ο σύντροφος να ζηλεύει

Μπορείτε να δείτε τα πράματα αντικειμενικά; Αν νιώθετε ότι το «αίσθημα» έχει δίκιο, έστω σε κάποιο βαθμό, ίσως χρειάζεται να μπει τάξη στη σχέση σας με τον τετράποδο. Αν, πάλι, το «αίσθημα» ζηλεύει πρέπει να προσπαθήσετε να αλληλοσυμπαθηθούν, πριν να είναι πολύ αργά.

Δοκιμάστε:
1) Την πρώτη φορά που θα συναντηθούν, πείτε (ακόμα κι αν δεν ισχύει) «Δεν κάνει τέτοιες χαρές με τους άλλους»…
2) Όποτε χαϊδεύετε το ζώο σας, μην αμελείτε να χαϊδέψετε ΚΑΙ τον σύντροφο!
3) Δώστε του αρμοδιότητες γύρω από το τετράποδο. Αν τα κάνετε όλα εσείς ίσως συμπεράνει ότι δεν τον θεωρείτε ικανό να το φροντίσει. Μόλις αρχίσει να το βγάζει βόλτα, να το ταΐζει και να το πηγαίνει στον κτηνίατρο θα νιώσει ενστικτωδώς πατρικά (ή μητρικά) αισθήματα και σε λίγο θα σας συμβουλεύει αυτός τι να κάνετε.
4) Φροντίστε να περάσουν ποιοτικό χρόνο μαζί. Μια μέρα που πήζετε στη δουλειά ζητείστε του να πάει το σκύλο στο πάρκο. Σε λίγο θα σας το ζητάει ο ίδιος. Μόνο… πηγαίνετε κι εσείς πού και πού μαζί για να βεβαιωθείτε ότι το κάνει για το σκύλο και όχι για το γοητευτικό αφεντικό ενός άλλου σκύλου…
5) Όταν αναφέρεστε στο ζώο προσπαθήστε να λέτε ο σκύλος/ η γάτα «μας» και όχι «μου».
6) Τονώστε το εγώ του. Αν, όταν επιστρέφετε μαζί στο σπίτι, το ζώο πάει πρώτα να χαιρετήσει το «αίσθημα» επισημάντε το. «Πω πω, ήρθε πρώτα σε σένα!».

 

Εγώ απαίτησα να διώξει τον τετράποδο!

Ώστε εσείς είστε που πιέζετε το νέο «αίσθημα» να απαλλαγεί από το σκύλο ή τη γάτα, και όχι το αντίθετο; Και θεωρείτε ότι δεν υπάρχει καν θέμα συζήτησης; Ειλικρινά πιστεύετε ότι θα διαλέξει εσάς; (Μα να σας συγκρίνουν με έναν τετράποδο; Προσβλητικό;) Εκτός του ότι εσείς το ξεκινήσατε με τη συγκεκριμένη απαίτηση, για εμάς, τους έχοντες το ζώο (και το δίλημμα) είναι σα να μας ζητάτε να εγκαταλείψουμε μια καριέρα ή τους φίλους μας. Για μας, οι τετράποδοι δεν είναι απλώς χαριτωμένα τριχωτά πραματάκια που κυκλοφορούν τριγύρω μας. Τους έχουμε σαν τα παιδιά μας. Και το ζήτημα είναι τι είναι τελικά ευκολότερο να ξεπεράσουμε, τη σχέση μας με εσάς ή με ένα πιστό ζώο; Άσε που αν τόσο εύκολα, εγκαταλείψουμε τώρα τον τετράποδο πιστό μας σύντροφο για μια νέα σχέση, αύριο το ίδιο εύκολα θα αφήσουμε εσάς για καινούριες περιπέτειες. Σας πειράζει;

 

Περισσότερα σφηνάκια…

 

Διαβάστε επίσης

Εσείς με ποιον μοιράζεστε το κρεβάτι σας;

Είσαι έγκυος; Μην πετάς τη γάτα!

Έχεις αλλεργία στους τετράποδους; Δεν χρειάζεται να τους στερηθείς.

 



14 Σχολια

  1. Πριν 2 χρόνια ερωτεύτηκα έναν άντρα που μένει μόνιμα εξωτερικο συγκεκριμένα Γερμανία…με γνώρισε χωρισμένη με διαζύγιο και μαζί με ένα παιδί που ήταν τότε 4 και την σκυλίτσα μου…έλεγε και έδειχνε πως αγαπάει εμένα και ότι έχει να κάνει με μένα…έναν χρόνο όλο ήμασταν μια Ελλάδα μια Γερμανία μέχρι που πήρα απόφαση πέρσυ τον Απρίλιο να έρθω γ μόνιμα Γερμανία…Μόλις τακτοποιηθηκα με δουλειά και φτιάξαμε λίγο το σπίτι σε 4 μήνες έφερα την κόρη μου (Στην παρούσα στιγμή η κόρη μ πάει σχολείο και είναι χαρούμενη με την ζωή της εδώ και τα πάει πολύ πολύ καλά με τον αρραβωνιαστικιο μου ) αλλά με το σκυλι μου είχαμε πολλά εμπόδια γ να την φέρουμε κ αυτό επειδή τελικά στο θέμα το σκύλου είναι αρνητικός και εκει που έλεγε ότι την θέλει και θα ξεπεράσουμε τα πάντα μαζί…τωρα που μένουμε μαζί 10 μήνες δείχνει πολύ αρνητισμό..νευριάζει ….Και στην ουσία το ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει τον σκύλο εδώ…θα είναι δύσκολα…θα δουλεύεις μόνο γ τον σκύλο…Εγώ λέει δεν θα την βγάζω βόλτα όταν δουλεύεις οπότε εάν έρθεις σπίτι κ δεις τ σπίτι κατουριμενο μην μ πεις τίποτα…Αυτή όλη η κατάσταση με κάνει να αναθεωρω αυτήν την σχέση κ είμαι σε δίλημμα…σε ξένη χώρα να μείνω μόνη με ένα παιδί η να δώσω το σκυλι για υιοθεσία;

    • Πώ πώ, πολύ μεγάλο δίλημμα. Δεν ξέρω τι να σου πω. Δημιουργεί προβλήματα ο σκύλος; Λερώνει, κάνει θόρυβο, γαβγίζει; Φοβάμαι μην είναι μόνο κάποια πρόφαση του αντρός. Μήπως μετάνοιωσε για τη σχέση και βρίσκει δυσκολίες. Αν δηλαδή δώσεις το ζώο και σε ένα μήνα βρει κάτι άλλο να γκρινιάζει. Θα είναι απίστευτη θυσία από σένα και δε θα γυρίζει πίσω το ζώο… Θα έλεγα να κάνεις μια μεγάλη συζήτηση για να καταλάβεις τι είναι αυτό που τον ενοχλεί. Αν ξέρει πόσο πολύ αγαπάς το ζώο και σε αγαπά δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα σε πιέσει να το δώσεις.

  2. Το 2013 γνώρισα έναν…«γάτο» που είχε έναν γάτο 11 χρόνων. Ο γάτος λοιπόν με μισούσε θανάσιμα για 1,5 χρόνο περίπου, σε σημείο που είχα μονίμως γρατζουνιές στα πόδια μου, και αντί να έχω ἀγκαλια τον «γάτο» είχα το ιώδιο! Επεμεινα όμως και τους αγάπησα πολύ και τους δύο, μέχρι που το κατάλαβαν και με παντρεύτηκαν!
    Το 2018 οι γάτοι έχουν γίνει τρεις, καθώς στην παρέα προσθέσαμε και 2 τυπους που βρήκαμε στα σκουπίδια. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι πλέον 16 ετών!
    Θέλω να πω με αυτή τη μικρή ιστορία, ότι ούτε κι εγώ ήμουν ενθουσιασμένη με το κατοικίδιο του συντρόφου μου στην αρχή… Το ομολογώ. Επίσης δεν συμπαθούσα πολύ τις γατες. Αλλά με κέρδισαν εκείνοι, τους κέρδισα κι εγώ και αγαπηθήκαμε στο τέλος! Υπάρχει happy ending, να το ξέρετε!

  3. Αχ ειναι πολυ δυσκολο θεμα.εγω ειμαι λατρεις των σκυλων σε σημειο που αν μου λεγε καποιος να διαλεξω θα του λεγα να παει να πνιγει.εχω ενα εξαιρετικο σκυλακο που αγαπαει ολο το κοσμο και ειναι ψυχουλα.επεστρεψε μια σχεση πολυ αγαπημενη απο το παρελθον αλλα εχει μια γατα πολυ μοχθηρη ρε παιδια.οταν δε κοιτουσε ολο χις και χις ητανε προς εμενα ,μου πεταγε τα ρουχα απο το γραφειο στο πατωμα και κοιμοταν μαζι μας και μενα ανατριχιαζε η ραχοκοκκαλια μου.γρατζουναγε ολο το κοσμο εκτος απο τον ιδιοκτητη της
    Μιλαμε πιο αχωνευτο ζωο δε ξαναδα στη ζωη μου.Επειδη δεν υπαρχει περιπτωση να τον βαλω να διαλεξει αναμεσα στον γατη και σε μενα παλι παει περιπατο η σχεση.κριμα δεν ειναι ομως?ειναι πολυ δυσκολο ζητημα.και δε θα μπορουσε να συμβιωσει και με το σκυλακι μου.

    • Πράγματι, κάποια γατιά είναι πολύ προβληματικά! Αλλά και κάποια σκυλιά, τώρα που το σκέφτομαι. Όντως, το άρθρο δεν αναφέρεται σε αυτές τις ειδικές περιπτώσεις.
      Σχςτικά με τη δική σου περίπτωση, τώρα, συχνά οι γάτοι χρειάζονται μια πολύ μακριά περίοδο προσαρμογής σε νέες καταστάσεις. Εννοώ ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα!!!

  4. Kalimera prin ena mina me tn kopela mou pirame ena skilo…dld egw pira apla sigatikoume itan kiutavi kai opos kathe mikro koutavaki dn iksere apo toualeta kai kamia fora prospathouse na anevi ston kanape…ola ita orea mathene siga siga na pigenei sto mpalkoni se simio 8/10 na kanei tn anagi tou ekso ksafnika arxise na mu paraponiete gia t mirodia ts eksigisa oti einai adinaton na kanoume mpanio gt einai poli mikros moi eipe o monos tropos na kanw piso einai na broume alo spiti me auli gia na einai ekso ( prin 7 mines ksana metakomisame) pros to paron exo dosei to skilako mu se enan filo mou gia na do mporo na kanw mpas kai tis alaksw gnomi kamoa voithia pedia?

    • Αγαπητέ Μάκη,
      Η γνώμη μας είναι το κουταβάκι να μάθει κατευθείαν να κάνει πιπί στη βόλτα! Αυτή είναι η άποψη των εκπαιδευτών μας και ισχύει για όλα τα κουτάβια, από πολύ μικρή ηλικία. Η άποψη αυτή έρχεται σε αντίφαση με των κτηνιάτρων. Αλλά είναι πολύ σημαντικό και είναι μια καλή λύση και για τη φίλη σου.
      Πώς να μάθω στο κουτάβι μου να πηγαίνει «τουαλέτα»;
      Ταυτόχρονα, η εκπαίδευση περιορισμού σε κλουβί θα το βοηθήσει να μάθει να κρατιέται.
      Πώς θα αγαπήσει ο σκύλος μας το crate (μεταλλικό κλουβί);
      Και μπορείτε να το πλύνετε από τώρα είτε δοκιμάζοντας στεγνό καθάρισμα, είτε στεγνώνοντάς το πολύ πολύ καλά.
      Στεγνό καθάρισμα, για όταν πρέπει αλλά δεν κάνει (ή δεν αντέχετε) να πλυθεί!
      Προφανώς δεν είναι λογικό να ξαναμετακομίσετε. Άλλωστε σύντομα δεν θα έχετε πια πρόβλημα με την τουαλέτα του. Αλλά είναι κρίμα να χάνετε αυτή τη χαριτωμένη ηλικία του ζώου!
      Και κάτι ακόμα. Δεν είναι καθαρό από το μήνυμά σου αν το κουτάβι μυρίζει στη φίλη σου ή το μπαλκόνι. Γενικά το γεγονός ότι τα πλακάκια δεν “ρουφάνε” το πιπί είναι που δημιουργεί το πρόβλημα. Ετσι το κουτάβι πατάει στο πιπί του και τα πράματα χειροτερεύουν. Μια ακόμα ιδέα. Κάποιοι έχουν φτιάξει σκάμμα με χώμα στη βεράντα τους και έτσι το ζώο πάει εκεί, σε μια λογική παρόμοια με αυτήν της άμμου γάτας. Ή μπορείς να δοκιμάσεις να βάλεις πάνα στο μπαλκόνι. Είναι απορροφητική και την πετάς. Αλλά η δική μας γνώμη είναι πάντα το ζώο να μάθει κατευθείαν να λερώνει μόνο στη βόλτα. Φυσικά για να το μάθει ένα κουτάβι θα χρειαστεί κάποιος να το βγάζει βόλτα κάθε 2-3 ώρες στην αρχή και μέχρι (μεγαλώνοντας) να μπορεί να κρατιέται περισσότερο.

  5. Ειναι αδικο, και σε τελικη κατασταση ματαιο, να προσπαθεις να πεισεις καποιο ατομο που εχει αναγκη να συγκατοικει με ζωα, να παψει να την εχει. Αν δεν θελεις να συγκατοικεις με ζωα, απλα δεν επιμενεις να κανεις σχεσεις με ατομα που εχουν αυτην την αναγκη.

  6. Marianna says:

    Δεν μπορώ να καταλάβω πως υπάρχουν άτομα που μπαίνουν σε τέτοιο δίλημμα…
    Οι σχέσεις έρχονται και φεύγουν ενώ τα ζώα σε αγαπάνε για πάντα! Και στην τελική όποιος δεν αγαπάει τα ζώα δεν αγαπάει και τους ανθρώπους άρα δεν είναι άξιος για σχέση!

  7. Είμαι στα σίγουρα Προστάτης!

  8. Penelope says:

    Δεν τίθεται θέμα. Τα ζωάκια μου είναι οικογένεια.

  9. πολυ απλα, αν αγαπας εμενα, αγαπας και τα ζωα μου, παμε πακετο, ειναι κομματι του εαυτου μου, κι αν σου αρεσει. αλλιως τα μπογαλακια σου και σ’αλλη παραλια. εξ αλλου δε προκειται να βρεις πιο πιστο συντροφο απο σκυλο/γατα, οποτε γιατι να ξεφορτωθεις αυτη τη ψυχη για καποιον που θα σε αφησει με ραγισμενη καρδια σε χρονο dt;

Σχολιαστε