ΣΤΟΠ στην αιχμαλωσία των δελφινιών

Εκδήλωση διαμαρτυρίας στην Αθήνα για τα δελφίνια, μαζί με τον βασικό συντελεστή του βραβευμένου ντοκιματέρ THE COVE, Ric O’Barry, την Τρίτη 24 Ιουνίου 2014, στις 10:00 πμ.

chained Dolphin looking right

Πού: Έξω από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Μεσογείων 119
Πότε: Τρίτη 24 Ιουνίου 2014, 10 πμ.
E-mail: freedolphinsgr@gmail.com
Facebook: https://www.facebook.com/pages/Protest-Dolphin-Captivity-in-Greece-with-Ric-OBarry/893727323987384
Facebook Event
Petition για υπογραφή: https://www.change.org/petitions/ban-cetacean-captivity-in-greece

 

Την εκδήλωση διαμαρτυρίας οργανώνουν η ανεξάρτητη ομάδα πολιτών «Πρωτοβουλία Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών» (ΠΚΑΚ) και η οργάνωση «Dolphin Project Greece», με την υποστήριξη της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας (ΠΦΠΟ) και του Ελληνικού Κέντρου Περίθαλψης Αγρίων Ζώων και με αιτήματα:

  • την εφαρμογή του Νόμου 4039/2012 που απαγορεύει τις παραστάσεις με ζώα
  • την παύση των παραστάσεων με δελφίνια
  • την πλήρη απαγόρευση της αιχμαλωσίας των κητωδών στην χώρα μας

Την εκδήλωση θα τιμήσει με την παρουσία του ο Aμερικανός εμπειρογνώμονας θαλασσίων θηλαστικών και υπερασπιστής της ελευθερίας των δελφινιών Ric O’Barry*, παγκοσμίως γνωστός κυρίως ως ένας από τους βασικούς συντελεστές του βραβευμένου με όσκαρ και σκηνοθετημένου από τον Ελληνικής καταγωγής Louie Psihoyos ντοκιμαντέρ «Τhe Cove» (Ο Όρμος).

Η ΠΚΑΚ μας εξηγεί:

Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που απαγόρευσε τις παραστάσεις με ζώα, το 2012, με το Νόμο 4039/12. Ο νόμος αυτός έκλεινε την πόρτα για τα τσίρκο με ζώα στη χώρα μας, αναγνωρίζοντας ότι η κακοποίηση των ζώων που εμπεριέχει η συμμετοχή τους σε παραστάσεις προσβάλλει την ηθική και τον πολιτισμό μας, δεν έχει κανένα εκπαιδευτικό χαρακτήρα, και δεν μπορεί να αποτελεί ψυχαγωγική δραστηριότητα. Λίγους μήνες αργότερα, με μία φωτογραφική τροποποιητική διάταξη, η παρούσα κυβέρνηση επιχείρησε να εξαιρέσει τους ζωολογικούς κήπους από την απαγόρευση, και να αποδώσει εκπαιδευτικό ή/και θεραπευτικό χαρακτήρα στην εκμετάλλευση κάποιων αγρίων ζώων, προκειμένου να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα. Εν τέλει, μετά από έντονες κινητοποιήσεις πολιτών και οργανώσεων, η επίμαχη τροποποιητική διάταξη αποσύρθηκε, στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο όμως, τα δελφίνια εξακολουθούν να δίνουν παραστάσεις (μετονομασμένες σε «εκπαιδευτικές παρουσιάσεις»).

Τα τελευταία χρόνια, σε ολόκληρο τον κόσμο, η αιχμαλωσία των κητωδών (στα οποία ανήκουν και τα ρινοδέλφινα) έχει αναδειχθεί σε αντικείμενο δημόσιας διαμάχης, εξ αιτίας εντυπωσιακών αποκαλύψεων που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας, κυρίως από γνώστες του παρασκηνίου των δελφιναρίων και πρώην εργαζόμενους σε αυτά. Παράλληλα, ένα εκλεκτό κομμάτι της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας εκφράζει έντονη αντίθεση στην κατά οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε σκοπό διατήρηση και αναπαραγωγή τους στην αιχμαλωσία, δεδομένου ότι, για αυτά τα είδη (με τις εκπληκτικές φυσικές δυνατότητες, τις πολύπλοκες γνωστικές λειτουργίες, την εφάμιλλη της ανθρώπινης αυτοεπίγνωση και την σύνθετη κοινωνική οργάνωση), η εξασφάλιση της ευζωίας σε τεχνητές συνθήκες είναι ανέφικτη.

Τα αιχμάλωτα δελφίνια –που δεν σταμάτησαν να είναι δελφίνια μέσα σε δύο-τρεις γενεές, όσον αφορά την φυσιολογία και τις ανάγκες τους, μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκαν μέσα σε μια δεξαμενή- εξαναγκάζονται να περιοριστούν σε ένα περιβάλλον στερημένο από τα ηχητικά και τα άλλα ερεθίσματα της θάλασσας, και υποβαθμίζονται σε θλιβερά κακέκτυπα του είδους τους, που εκτελούν στερεότυπες και ανόητες εντολές, προκειμένου να εξασφαλίσουν την τροφή τους. Εξαναγκάζονται επίσης να αναπαραχθούν, πολύ συχνά με τεχνητό τρόπο, προκειμένου να δώσουν νέους, μη απελευθερώσιμους απογόνους, καταδικασμένους να περάσουν την ζωή τους στην αιχμαλωσία, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν την συνέχεια των αιχμαλώτων πληθυσμών. Τα υψηλά ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας που σημειώνονται σε αυτούς τους αιχμαλώτους πληθυσμούς, οι οποίοι διατηρούνται με συνεχή φαρμακευτική υποστήριξη (όπως αναγκαστική ενυδάτωση με ζελατίνες και ορούς, κτηνιατρική διαχείριση των χρόνιων δερματικών, οφθαλμολογικών και οδοντιατρικών προβλημάτων τους, αντιβιοτική, αντιόξινη και αγχολυτική αγωγή), και η κατ’ εξακολούθηση χρησιμοποίησή τους σε παραστάσεις με αντίτιμο εισιτηρίου, ενώπιον ανεπαρκώς πληροφορημένου κοινού, δεν συνηγορούν υπέρ της εκπαιδευτικής, ούτε της επιστημονικής αξίας των προγραμμάτων αναπαραγωγής τους – λαμβανομένων μάλιστα υπόψη των πολλών εναλλακτικών δυνατοτήτων που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 13 κράτη-μέλη δεν έχουν δελφινάρια, και αξίζει να σημειωθεί ότι, το 28ο μέλος, η Κροατία, έχει απαγορεύσει την αιχμαλωσία των κητωδών από το 2009, με απόφαση που βασίστηκε σε μελέτη του Ινστιτούτου Προστασίας της Φύσης, στην οποία επισημαίνεται ο αρνητικός ρόλος των δελφιναρίων στους άγριους πληθυσμούς των δελφινιών.

Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ, σε ολόκληρη την ιστορία της, εκμεταλλευτεί, κατά κανέναν τρόπο, τα δελφίνια με σκοπό το κέρδος, και ίσως δεν είναι τυχαίο ότι οι αρχαίοι Έλληνες (που τα αντιμετώπιζαν ως ζώα ισότιμα με τους ανθρώπους, τα ονόμαζαν «λαό της θάλασσας», και προέβλεπαν την ποινή του θανάτου για εκείνους που τα κακοποιούσαν) είχαν προσεγγίσει, ήδη από εκείνα τα χρόνια, με τον δικό τους τρόπο και την δική τους σοφία, τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις. Το πρώτο δελφινάριο, που εγκαινιάστηκε στην χώρα μας την στιγμή που ολόκληρος ο πολιτισμένος κόσμος είχε ήδη αρχίσει να αποκηρύσσει αυτόν τον τρόπο διασκέδασης ως παρωχημένο και αναχρονιστικό, πρέπει να είναι και το τελευταίο.

διαφήμιση

rickobarry

* Ποιος είναι ο Ric O’Barry

Έχοντας βρεθεί και στις δύο πλευρές του ζητήματος της αιχμαλωσίας των δελφινιών -10 χρόνια στο πλευρό της βιομηχανίας αιχμαλωσίας και 40 χρόνια εναντίον της – O Ric O’Barry αποτελεί ανεκτίμητο κεφάλαιο για τις προσπάθειες που γίνονται με σκοπό τον τερματισμό αυτής της άθλιας εκμετάλλευσης. Κατά την δεκαετία του 1960, εργαζόταν στο Ενυδρείο του Μαϊάμι (Μaiami Seaquarium), αιχμαλωτίζοντας και εκπαιδεύοντας δελφίνια, ανάμεσα στα οποία και τα πέντε ρινοδέλφινα που έπαιξαν τον ρόλο του Φλίπερ στη δημοφιλή ομώνυμη τηλεοπτική σειρά εκείνης της εποχής. Έχει επίσης εκπαιδεύσει τον Hugo, την πρώτη όρκα που κατάφερε να ζήσει στην αιχμαλωσία. Όταν η Κάθυ, το δελφίνι που υποδύθηκε τον Φλίπερ για μεγαλύτερο διάστημα από τα υπόλοιπα, πέθανε στην αγκαλιά του, ο Ρικ Ο’Μπάρι συνειδητοποίησε πως η αιχμαλωσία των δελφινιών, που εκπαιδεύονται για να κάνουν ανόητα κόλπα, ήταν ένα έγκλημα που δεν έπρεπε να συνεχιστεί, και από εκείνη την στιγμή, αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του σε αυτό τον σκοπό. Το 1970, την ημέρα που γιορτάστηκε για πρώτη φορά στον κόσμο η Ημέρα της Γης, ξεκίνησε μια μεγάλη εκστρατεία εναντίον της βιομηχανίας αιχμαλωσίας των δελφινιών. Ήταν μια επίπονη εκστρατεία, εναντίον μιας βιομηχανίας δισεκατομμυρίων, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Τα τελευταία 40 χρόνια, ο Ρικ Ο’Μπάρι έχει διασώσει και αποκαταστήσει δελφίνια σε πολλές χώρες του κόσμου, όπως στην Αϊτή, στην Κολομβία, στην Γουατεμάλα, στην Νικαράγουα, στην Βραζιλία, στις Μπαχάμες και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ηγείται του αγώνα για να σταματήσουν οι βάναυσες σφαγές των δελφινιών στην Ιαπωνία, στα νησιά του Σολομώντα, στα νησιά Φαρόες και οπουδήποτε αλλού στον κόσμο διαδραματίζονται. Οι αγώνες του έχουν αναγνωριστεί από πολλούς εθνικούς και διεθνείς φορείς. Το 2010, κέρδισε τον τίτλο του «Most Influential Green Game Changer» της Huffington Post, καθώς επίσης και μια θέση στην λίστα «Power List – Men We Admire» του περιοδικού «O Magazine», για την δύναμη του πάθους του («Power of Passion»). Έχει επίσης διακριθεί με το Βραβείο Περιβαλλοντικών Επιτευγμάτων, που τού απονεμήθηκε από την Επιτροπή των Ηνωμένων Πολιτειών, στα πλαίσια του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον. Έχει δώσει αμέτρητες συνεντεύξεις σε ευρείας αποδοχής ειδησεογραφικές εκπομπές όπως «Larry King Live», «Anderson Cooper 360», «Mike Huckabee Show» και «Oprah Winfrey Show».

Σχετικά με το έργο και τον σκοπό στον οποίο είναι αφοσιωμένος, έχει γράψει δύο βιβλία: «Behind the Dolphin Smile», που κυκλοφόρησε το 1989, και «To Free a Dolphin», που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2000.

Ο Ρικ Ο’Μπάρι είναι ο βασικός συντελεστής του βραβευμένου με όσκαρ ντοκιμαντέρ «Ο Όρμος» (The Cove), καθώς επίσης και της τηλεοπτικής σειράς του Animal Planet «Blood Dolphin$».

Από τον Ιανουάριο του 2006, είναι ο Εμπειρογνώμων Θαλασσίων Θηλαστικών του μη κυβερνητικού οργανισμού Earth Island Institute, όπου και διευθύνει τις εκστρατείες Dolphin Project και Save Japan Dolphins του προγράμματος International Marine Mammal Project.

Στις Σπέτσες, ο Ρικ Ο’Μπάρι θα βρίσκεται  στις 22 Ιουνίου (17:00-21:00), για την ελεύθερη προβολή της ταινίας «The Cove», στο Poseidonion Grand Hotel.

Στην Αθήνα, την ερχόμενη Τρίτη (24 Ιουνίου), θα συμμετάσχει στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, για να εκφράσει την αντίθεσή του σχετικά με τα δελφίνια που παραμένουν αιχμάλωτα στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο.

Η «Πρωτοβουλία Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών» (ΠΚΑΚ), μας καλεί να ενώσουμε την φωνή μας μαζί του,στηρίζοντας, με την παρουσία μας, τον αγώνα κατά της αιχμαλωσίας των δελφινιών.

delfinia attiko



Σχολιαστε